کارگردان «زندگی میان پرچم‌ های جنگی» که در بخش جایزه شهید آوینی این دوره جشنواره سینماحقیقت حضور دارد در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بنده تقریباً ۲ سال درگیر این کار بودم و ۵۲ روز در ۲ مرحله در افغانستان فیلمبرداری داشتیم. ما برای تولید این اثر بین داعشی ها و طالبان رفتیم و از جان مان مایه گذاشتیم تا این اثر استراتژیک تولید شود.

اسلام زاده در همین راستا تصریح کرد: سوأل بنده این است که با کدام منطق و درایت فیلم استراتژیک «زندگی میان پرچم های جنگی» در بخش اصلی جشنواره سینماحقیقت پذیرفته نشد؟ چرا این فیلم را مسابقه حذف کردند؟ بعد از این همه زحمت و تلاش بابت این رفتار چه احساسی به بنده و همکارانم دست می دهد؟ چرا خبره ترین عوامل این فیلم نادیده گرفته شدند؟ چرا نباید برای این فیلم نظرسنجی شود؟

این مستندساز متذکر شد: بنده چند روزی است دنبال دلیل حذف این فیلم از بخش اصلی جشنواره می گردم اما هیچ دلیل قانع کنند ای پیدا نکردم و امیدوارم مسئولان جشنواره پاسخگوی این اتفاق باشند.

وی تأکید کرد: این اتفاقات در حالی است که من سر این مستند بدهکار شدم. بخش اندکی از سرمایه تولید این اثر استراتژیک را مرکز فرهنگی میثاق بر عهده گرفت و دولت هیچ سرمایه گذاری برای تولید این مستند نکرد

کارگردان مستند «تنها میان طالبان» در همین راستا افزود: «زندگی میان پرچم های جنگی» یک مستند استراتژیک است. بحث حضور و تحرکات داعش در افغانستان را مطرح می کند. اگر امروزه وزیر امور خارجه ما صحبت می کنند که داعش در افغانستان تحرکاتی دارد و سعی دارد در آسیای میانه حضور داشته باشد، بنده یک سال و نیم قبل بر اساس تحقیقاتم به این مسائل پی برده بودم و نکات مهمی را متوجه شدم که در فیلم آن ها را به تصویر کشیدم اما به واسطه سلیقه هیأت انتخاب جشنواره که نمی داند این کار چقدر برای کشور مهم و ارزشمند است فیلم در بخش مسابقه حضور پیدا نکرد.

اسلام زاده در بخش دیگری از این گفتگو در رابطه با مشکلات عمده سینمای مستند در کشور اظهار داشت: یکی از معضلات ما این است که از نظر کمی مستندسازان زیادی داریم که امکان حمایت از همه آن ها فراهم نیست. بنده در همین رابطه چند سال قبل به یکی از مسئولان گفتم با این همه افرادی که مشغول آموزش مستند هستند اما بازار کار برایشان فراهم نیست چه می کنید؟

وی ادامه داد: بدیهی است که وقتی تعداد مستندسازان زیاد می شود این قبیل معضلات هم پیش می آید. متأسفانه همانطور که تأکید کردم سینمای مستند در کشور ما جدی گرفته نمی شود و اهتمامی برای توجه به مستندسازان و اعتلای این گونه سینمایی وجود ندارد.

کارگردان مستند «اهل سنت در ایران» در پایان این گفتگو تأکید کرد: همه این اتفاقات در حالی است که بسیاری از کشورهای اطراف و منطقه مستندسازان خوب ندارند اما ما مستندسازان خوبی داریم که می توانند با تولید آثارشان در راستای اهداف استراتژیک کشور گام جدی بردارند و مسئولان باید با تدبیر و درایت جدی از این پتانسیل استفاده بهینه کنند و نگذارند سرمایه های ارزشمند انسانی در این حوزه هدر شود.