کارگردان فیلم های سینمایی «مشمشه» و «چند میگیری گریه کنی؟» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: تصمیمات نادرست مدیران و عمل نکردن به شعارها و وعده های شان باعث دوری مردم از سینما شده است. مدیران و مسئولان و تصمیم گیرندگان اصلی سینمای ایران باید راهکار مناسب برای آشتی مجدد مردم با سینما را بر اساس پیشنهاداتی که از سوی سینماگران با تجربه می شود پیدا کنند.

وی ادامه داد: البته شاید نیازی نمی بینند تا کاری صورت گیرد و سینمای دچار قهر مخاطب کمی بهبود پیدا کند و به همین علت است که در طول این سال ها هر روز سینما بدتر از روز قبلش شده است. هیچ اتفاق مثبتی را شاهد نبودیم.

احمدلو با بیان اینکه سینما از آن عشق و نگاه پاک سالم نسبت به انسانیت و همکاری و دوستی دور شده اظهار داشت: سینما امروزه شده جایی برای سانسور و اعمال سلیقه برخی افراد! در واقع سانسور سلیقه ای، افزایش شدید قیمت بلیت و فیلم های ضعیف اصلی ترین دلایل قهر مردم از سینما است.

این سینماگر تصریح کرد: بلیت گران در این شرایط بد اقتصادی که آحاد مردم گریبان گیر آن هستند چه معنایی دارد؟ آیا سینما باید مختص طبقه لاکچری باشد؟ مسئولان سینما از خود سوأل کرده اند چند درصد از خانواده ها می توانند برای تماشای یک فیلم و حضور دسته جمعی در سالن سینما چند صد هزار تومان پول خرج کنند؟ بی شک مردم در این بحران اقتصادی خرید گوشت و برنج را ترجیح می دهند و همین مسأله باعث دوری بیشترشان از سینما شده است.

بازیگر فیلم های سینمایی «دندان مار» و «سیاه باز» سپس با انتقاد شدید از اینکه برخی به غلط سعی می کنند با ارائه آمار فروش چندین میلیاردی حال سینما را خوب جلوه دهند اظهار داشت: فروش زیاد و چندین میلیاردی اتفاق مهمی نیست. مهم آن است که چند نفر می روند فیلم را می بینند؟ کمتر از یک میلیون نفر تاکنون به تماشای فیلم های اکران نوروز رفته اند و این برای کشوری در حد و اندازه کشور ما شرم آور است.

وی در پایان این گفتگو افزود: متأسفانه مدیران سینمایی گوش شنوایی ندارند. کلید تعطیلی سینما مدت ها است خورده و ما هرچه زمان می گذرد بیشتر به تعطیلی آن نزدیک می شویم. تا زمانی که نسل تقوایی و مهرجویی و بیضایی نمی توانند در این سینما کار کنند سینمایی وجود ندارد. مدیری که تاریخ سینما را فراموش کرده است نمی تواند سینما را پر رونق نگه دارد و چه بهتر که این سینما تعطیل شود!