تهیه کننده فیلم های سینمایی «پنج ستاره» و «ساکن طبقه وسط» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: از زمان مدیریت آقای بهشتی در بنیاد سینمایی فارابی که آقای شجاع نوری ارتباطات بین المللی را شروع کردند تا امروز که بسیاری افراد در این حوزه فعالیت کرده اند و به عنوان کارمند دولت حقوق می گیرند تنها خود را تقویت کردند و هرگز هیچ کدام باعث نشدند سینمای ایران در ابعاد بین المللی مطرح شود.

وی ادامه داد: این افراد که با پول دولت در جشنواره های خارجی حضور پیدا می کردند آنقدر ارتباطات خود را قوی کردند که امروزه اغلب شان شرکت های تولید و پخش زده اند و خودشان به صورت فردی مشغول به کار هستند. در واقع می توان این گونه تفسیر کرد که اغلب این افراد تنها به منافع شخصی شان اندیشه می کردند و منافع جمعی و منافع سینما چندان برایشان دارای اهمیت نبوده و نیست.

سمواتی خاطرنشان کرد: بنده معتقدم در شرایطی که وزارت امور خارجه رایزن های فرهنگی دارد اصلاً نیاز نیست که نمایندگانی از سینمای ایران به عنوان رایزن سینما که در اصل یک کار فرهنگی است در این رویداد و آن رویداد حاضر شوند. نهادهایی مانند سفارتخانه ها که در ذیل وزارت امور خارجه هستند و همینطور سازمان تبلیغات اسلامی باید چنین فعالیت هایی داشته باشند چرا که هم جنس فعالیت های شان بهتر است و هم دنبال منافع شخصی شان نیستند.

این سینماگر با تأکید بر اینکه فرآیند کنونی حضور ایران در بازار جهانی نیاز به بازنگری دارد تصریح کرد: امروزه ما وعده هایی مبنی بر تولیدات مشترک با سایر کشورهای جهان و فروش فیلم های ایرانی به کمپانی های بزرگ بین المللی را زیاد می شنویم که معتقدند با حضور در این بازارها محقق می شود اما این چنین نشده و نمی شود چرا که رقابت جدی میان پخش کننده ها نیست و ما به صورت دیمی پیش می رویم.

وی در پایان این گفتگو متذکر شد: ما اگر می خواهیم حضوری موثر در عرصه سینمای بین الملل داشته باشیم باید از ابتدا تکلیف مان را روشن کنیم؛ هدف گذاری شفاف داشته باشیم و ببینیم از حضور در عرصه بین الملل چه می خواهیم. ما باید شاهد یک هم افزایی باشیم تا بتوانیم در عرصه جهانی کمی عرض اندام کنیم در غیر این صورت این حضورها در بازارهای جهانی جز وقت تلف کردن عایدی نخواهد داشت.