کارگردان فیلم های سینمایی «اگه میتونی منو بگیر» و «چند میگیری گریه کنی؟» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه حال قاطبه اهالی سینما خوب نیست؛ مدت ها است سایه ای از یأس، نگرانی و ناامیدی، خاکستری بودن و محو بودن گام های آتی پیش روی مان است و نمی توانیم متصور پیشرفت باشیم. هیچ نقطه شفافی در سینما نیست و اهالی فرهنگ و هنر به خصوص سینماگران حال و روز خوشی ندارند.

وی ادامه داد: مدیران سازمان سینمایی و نهادهای تابعه این سازمان به ویژه مسئولان بنیاد سینمایی فارابی باید بدانند با وعده و شعار اتفاقی رخ نمی دهد، منتظر اقدام عملی برای ایجاد تحول در سینما هستیم! مسئولان باید آگاه باشند که با حرف های شان نمی توانند سیاهی را روشن کنند. آن ها باید اقدام عاجل و عملی در راستای ایجاد تحول سینما داشته باشند.

احمدلو یکی از مهمترین معضلات سینما را فقدان برنامه ریزی و تصمیم گیری های کلان برشمرد و در این باره اظهار داشت: دوره ای مقصر مشکلات سینما و انفعال نهادهایی چون بنیاد سینمایی فارابی به گردن کرونا افتاده بود هرچند که کرونا بی تأثیر نبود اما نکته قابل تأمل آنجا است که مدیران سینماگران را به ۳ دسته خودی و ناخودی و نخودی تقسیم کرده اند و تنها به خودی های شان بها می دهند.

این سینماگر متذکر شد: این رفتار در حالی است که ما با مشکلات متعدد در حال دست و پنجه نرم کردن هستیم؛ ما در حال فرو رفتن در یک باتلاق تاریکیم که نمی دانیم نهایتاً سرنوشت مان چه خواهد شد.

بازیگر فیلم های سینمایی «سیاه باز» و «اکباتان» یادآور شد: انفعال بنیاد سینمایی فارابی در حالی است که وقتی به گذشته و تاریخ بنیاد رجوع می کنیم متوجه می شویم در سال های اولیه تأسیس اش حضوری تأثیرگذار و استاندارد در راستای رشد و اعتلای سینمای ایران و در حمایت از رشد فرهنگی و هنری سینمای ایران داشته اما رفته رفته و به مرور زمان کوچک و کوچک تر شده است.

وی ادامه داد: این بنیاد زمانی نه تنها از فیلم های بلند که از فیلم های کوتاه نیز حمایت می کرد؛ به همه سینماگران سوبسید می داد اما حالا سوبسید ها منحصر به افرادی خاص شده است. پیکره افراد حقیقی در سینما نحیف و نحیف تر شده اما افراد و نهادهای حقوقی سوبسیدهای آنچنانی دریافت می کنند.

احمدلو خاطرنشان کرد: بنیاد سینمایی فارابی روزگاری در معرفی سینمای ایران به خارج از مرزها نقش مهمی داشت اما حالا از این نقش خبری نیست! سینمای ما امروزه سینمایی انحصاری و نفتی شده که آثار آن به صورت فوق سفارشی تولید می شوند و این اتفاق بسیار ناراحت کننده است.

وی در پایان این گفتگو افزود: بنیاد سینمایی فارابی زمانی می تواند مهم و اثرگذار باشد که عدالت محور بودن را پیشه خود کند نه اینکه یک عده خاص و برخی فیلم های مخصوص شکست خورده در گستره حمایتی اش باشند.