کارگردان فیلم های سینمایی «پی۲۲» و «چشم شیشه ای» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: روزگاری بنیاد سینمای فارابی تولیداتی داشت که آن تولیدات با هر گرایش و نگاهی که مدیران وقت سینما داشتند برای هنر هفتم اثرگذار بود. آثاری در آن زمان ها تولید می شدند که اغلب فیلم های ماندگاری شدند اما اخیراً از زمان دولت روحانی به این طرف فارابی بر اساس مدیریت هایی اداره شد که بدون نگاه منسجم فرهنگی وارد این نهاد شدند و همین باعث افول جدی این نهاد شد.

وی ادامه داد: وقتی فارابی مدیریتش بدل شد به آنکه یک نفر بیاید و به اسم مدیر روی صندلی بنشیند بدون آنکه هیچ تخصصی داشته باشد این نهاد از سیاست های اولیه خود به شدت دور شد. مدیران فارابی طی سال های اخیر نگاهی به سیاست های سینما ندارند. مدیری در فارابی نیست که متخصص سینما بوده و نگاه راهبردی به سینما داشته باشد و همین باعث می شود تا آن ها بر اساس سلیقه شورایی منحل و شورای جدید راه اندازی کنند و این بزرگترین آفت فارابی است.

قاسمی جامی سپس با تأکید بر اینکه بنیاد سینمایی فارابی سال ها است منفعل شده تصریح کرد: این نهاد حتماً بودجه خوبی در اختیار دارد که با تعداد کثیری کارمند همچنان نفس می کشد اما متأسفانه رویکرد درستی برای حمایت از فیلم ها در این نهاد وجود ندارد.

این سینماگر متذکر شد: تهیه کننده ای که با سینما تجارت می کند نباید توسط فارابی حمایت کند. این نهاد باید در زمینه توسعه سینمای فرهیخته و اندیشمند و فرهنگی گام بردارد و اگر قرار باشد به سینما به عنوان تجارت نگاه کند فاجعه است! اما متأسفانه باید عنوان کنم بنیاد سینمایی فارابی در دام سینمای تجاری افتاده و این اتفاق بسیار تلخ و خطرناک است!

وی تأکید کرد: مدیران فارابی می خواهند چرخ را از نو اختراع کنند و گویا نمی دانند فارابی برای نظام است و برای آدم ها و مدیران نیست و مدیر بایستی بر اساس سیاست های نظام این نهاد را جلو ببرد و فارابی و امثال آن میراث پدری این مدیر و آن مدیر نیست که بخواهند از نو برایش چرخ اختراع کنند.

قاسمی جامی سپس با انتقاد شدید از نگاه ها نادرست مدیران فارابی که خود را درگیر فروش فیلم و گیشه و تجارت کرده اند اظهار داشت: به عنوان مثال مدیران فارابی چرا فکر می کنند یک فیلم کودک اگر بفروشد خوب است؟ آن ها نگاه شان این است که فیلمی که بفروشد فیلم خوب است؛ این نگاه خطرناکی است که اگر بخواهد جلو برود باعث نابودی کلیت سینمای فرهیخته و اندیشه ورز می شود. اگر قرار باشد گیشه مورد توجه باشد ارشاد و فارابی چه کاره هستند؟ سیاست فرهنگی و ارزشی نظام کجا رفته؟ آن ها نباید دنبال گیشه و تجارت باشند و باید از سینمای اصیل و ملی و فرهیخته حمایت کنند ولو آنکه آن فیلم اصلاً فروشی هم نداشته باشد.