به گزارش سینماپرس، کاظم هژیرآزاد در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا و در توضیح فعالیت های متاخر خود بیان کرد: این روزها مشغول کاری برای علی غفاری هستم که به لحاظ زمانی مرتبط با پایان دوران قجر و اوایل سردار سپه است. در این سریال نقش مشاور ولیعهد را بازی می‌کنم که نسبت به کارهای قبلی ام متفاوت است.

بازیگر فیلم سینمایی آبادانی‌ها (کیانوش عیاری ۱۳۷۱) ادامه داد: سریالی با داستانی عاشقانه به نام رحیل به معنی کوچ که در آن مرحله زمانی از تاریخ ایران اتفاق می افتد؛ یعنی زمانی که احمدشاه فرار کرده و به فرانسه رفته است و ولیعهد می خواهد تاج گذاری کند اما نمی تواند.

وی در توضیح لوکیشن این مجموعه تلویزیونی بیان کرد: این سریال در مهرآباد جنوبی فیلمبرداری می شود دقیقا همان جایی که سریال جیران فیلمبرداری شده چون دکورها همان مایه های جیران را دارد و عمده فضاهای داخلی و درونی و اندرونی ها در این فضا فیلمبرداری شده اما سکانس های بیرونی و خارجی ها در کاخ گلستان و سعدآباد فیلمبرداری شده است.

بازیگر فیلم سینمایی به نام پدر (ابراهیم حاتمی‌کیا ۱۳۸۴) تصریح کرد: رحیل برای شبکه ۳ سیما است، عمده کار آن به اتمام رسیده و فیلمبرداری آن اواخر خرداد تمام می شود.

هژیرآزاد در پاسخ به این پرسش که کدام ژانر قصه را برای بازی دوست دارد، بیان کرد: نمی توانم جوابی قطعی به این سوال بدهم چون من انتخاب نمی کنم و انتخاب می شوم و برایم ژانر فرق ندارد؛ ضمن این که باید همه ژانرها را تجربه کنم.

بازیگر مجموعه زخم کاری (محمدحسین مهدویان ١۴٠٠) در توضیح این موضوع که کدام نقش ها برای بازی آسان تر است، گفت: وقتی که لباس و ریش و گریم سنگین نباشد، مسلما کار راحت است. زبان فاخری که در کارهای تاریخی انجام می شود و یا زبان آرکائیسم (باستان‌گرایی) و ادبی و کتابت که برای برخی کارها لازم است، کار را سخت می سازد چون بیشتر باید روی آن کار شود و حفظ کردن آن سخت تر است اما برای کاری که زبان محاوره و روزمره باشد آدم راحت تر به نقش می رسد.

وی افزود: زخم کاری در این اواخر کاری بود که بسیار دیده شد و این کار را بر این اساس دوست دارم و از کارهای گذشته مختارنامه را دوست دارم که سالهای پیش تولید شده است.

بازیگر سریال بانوی سردار (پرویز شیخ طادی ١٣٩٨) اظهار داشت: هرکسی مختارنامه را دیده با وجود این که نقش من، نقشی فرعی بود در خاطرشان مانده است و برای خودم این دو اثر مهم است؛ چون زیاد دیده شده. اساسا ما به عنوان بازیگر به دنبال این هستیم که بیشتر دیده شویم و دوست نداریم کاری انجام دهیم و برای آن زحمت بکشیم که تماشاگر نداشته باشیم و دیده نشویم.