علی رویین تن تهیه کننده و کارگردان سینما در خصوص اجرای عدالت در سینما به ویژه در حوزه اکران گفت: ما همه قربانی وضعیت نابسامان اکران هستیم چرا که در این زمینه پول حرف اول و آخر را می زند! وضعیت امروز سینما مصداق این بیت شعر شده که «هر آنکس که در کیسه اش زر بود، کلامش متین است اگر خر بود!»

کارگردان فیلم های سینمایی «زمهریر» و «دل شکسته» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مسأله این است وقتی سینما صنعتش بر هنر بچربد و یک سری آدم پولدار وارد آن شوند و پول بدهند و تلویزیون هم سینما را به رسمیت نشناسد و این افراد دلار به شبکه های فارسی زبان خارجی بدهند برای تبلیغ فیلم های شان، قطعاً هیچ عدالتی رعایت نمی شود!

وی ادامه داد: مدیران سینمایی هم رسماً نمی توانند با این پدیده مقابله کنند و این مشکل هرگز حل شدنی نیست و اتفاقاً روز به روز هم وضعیت سینما و پلتفرم ها بد و بدتر می شود چرا که این حوزه ها به دست افراد ناآشنا به سینما اما به شدت پولدار افتاده که جز ترویج سطحی نگری کار دیگری انجام نمی دهند.

رویین تن سپس با بیان اینکه با تبصره و قانون نمی توان به سینمادار گفت چه فیلمی را اکران کن و چه فیلمی را اکران نکن اظهار داشت: سینمادار بر اساس میزان فروش و درآمدش تشخیص می دهد چه فیلمی را بگذارد. این روزها همه چیز در سینمای ایران فقط پول است و پول!

این سینماگر در بخش دیگری از این گفتگو تصریح کرد: کسانی که از ناعدالتی اکران می نالند یک زمان مفسده سینمای ایران بودند. همین افراد کسانی بودند که نمی گذاشتند فیلم های خوب و فرهنگی دیده شود. ما در سینمای ایران هیچ مدیری شریف تر از جواد شمقدری و سیف الله داد نداشتیم اما آن ها هم هرگز نتوانستند به نظام اکران سامان بدهند چرا که قاعدتاً حوزه اکران چندان ارتباطی با مدیران سازمان سینمایی ندارد.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «بانک زده ها» و «قلب سفید قاصدک ها» تأکید کرد: امروزه وضعیت سینما و سینماداران به حدی بد شده که برخی از سالن داران در پی تغییر کاربری هستند از این رو نمی توان به آن ها فشار وارد کرد و مجبورشان کرد که فیلم های فرهنگی و نفروش را اکران کنند.

رویین تن در پاسخ به این سوأل که آیا عدالت در اکران را نمی توان از سالن های سینمای دولتی آغاز کرد اظهار داشت: سالن های دولتی دیگر زوری ندارند. امروزه برای مردم پردیس های سینمایی مهم شده اند و مردم دوست دارند همزمان با تماشای یک فیلم شامی بخورند و خریدی بکنند و در یک مجموعه ثابت همه کارهای شان را انجام دهند از این رو سالن های اندک دولتی نمی توانند مردم را به سوی خود جذب کنند ضمن آنکه همین سالن های دولتی هم در پی پول بیشتر هستند و سانس های خوب شان را به فیلم های پرفروش می دهند و فیلم های فرهنگی برایشان اهمیتی ندارد.

وی متذکر شد: امروز در سینما همه چیز با حق و حساب جلو می رود. کسی که فیلم می سازد باید پول کلانی به سلبریتی ها و شبکه های خارجی بدهد که فیلمش را تبلیغ کنند. شاید معضل اصلی ما در این حوزه تلویزیون است که تبلیغ فیلم های سینمایی را نمی کند تا مردم جذب شوند به سینما بروند.

این کارگردان در پایان این گفتگو افزود: آرمان مدیران عدالت است اما ابزارشان عدالت نیست چون پولی در بساط ندارند و در شرایط فعلی این پول است که حرف اصلی را در هر زمینه ای می زند!