این کارگردان در گفتگو با خبرنگار سینماپرس اظهار داشت: کار برای کودکان بسیار مهم اما به شدت دشوار است؛ تا جایی که بنده تجربه کرده و دیده و شنیده ام هر نوع کاری که برای کودکان و نوجوانان باشد سختی های بی شماری با خود به همراه دارد حال می خواهد تولید یک فیلم باشد یا مثلاً نوشتن یک کتاب در خصوص روانشناسی کودکان، افکار کودکان و ذهنیت کودکان!

وی سپس با بیان اینکه دنیای کودکان با دنیای بزرگسالان به شدت تفاوت دارد متذکر شد: فیلمساز وقتی سن بالا دارد و به سمت فیلمسازی برای کودکان می رود چون از دنیای کودکی خارج شده و ذهنیت کودکی را فراموش کرده همه چیز برایش مبهم است و نمی تواند آنطور که باید و شاید در این حوزه ادای دین کند.

نورآورمحمد تأکید کرد: البته ما نیاز به تولید آثار متعدد فرهنگی برای کودکان و نوجوانان داریم و حمایت نشدن ژانر کودک و نوجوان به شدت آسیب زا است. یک سینماگر کودک وقتی ببیند از سوی مسئولان حمایت نمی شود معلوم است که به این سمت نمی رود و ترجیح می دهد در فضایی کار کند که برایش نام و نان به همراه دارد!

این سینماگر خاطرنشان کرد: متأسفانه تجربه ثابت کرده که مخاطب کودکان و نوجوان هم چندان به آثاری که برایش تولید می شود میلی ندارد؛ سینمای ایران از دیرباز تاکنون روی سینمای کودک چندان مانور نداده و حتی سال ها قبل برای پخش برنامه های کودک از تلویزیون انیمیشن های خارجی را خریداری و پخش می کردند. من نمی دانم مشکل در اینجا چیست اما احساس می کنم نوعی ترس در خصوص کار برای کودک وجود دارد یا یک سری ایدئولوژی های مدیران مانع پرداختن درست در این حوزه شده است.

کارگردان فیلم سینمایی «ملکه آلیشون» یادآور شد: حتی کسانی هم که می گویند یک دوره سینمای ایران دوران طلایی سینمای کودک را داشته برای من قابل قبول نیست. واقعاً کدام سینما؟ مثلاً برخی کارهای آقای اکبر عبدی مانند «دزد عروسک ها» یا «سفر جادویی» جز ترس برای کودکان چه ارمغانی داشته؟ به خصوص اینکه اگر چنین فیلم هایی خوب بود قطعاً تهیه کنندگان و سرمایه گذاران مجاب به تولید آثار بیشتری در این سبک و سیاق می شدند و مشخص است که این آثار چندان تأثیری روی تهیه کنندگان هم نگذاشتند.

وی در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه محدودیت های فراوان در سینمای کودک مانع از اشتیاق سرمایه گذاران برای تولید آثار این قشر سنی شده است تصریح کرد: این بسیار تلخ است که بنده نوعی دلم می خواهد برای کودکان سرزمینم کارهای خاص تولید کنم اما پیش هر تهیه کننده و سرمایه گذاری می روم مجاب نمی شوند و می گویند کار کردن برای کودکان ریسک است!

نورآورمحمد در پاسخ به این پرسش که به عقیده شما چرا دولت های مختلف سینمای مهم کودک ار به حال خود رها کرده اند و به کارکرد این نوع سینما در دنیای امروز واقف نیستند؟ گفت: واقعاً نمی دانم دلیل این اتفاق چیست! اما این را می دانم که دولت ها باید کمک کننده باشند. ذهن کودکان در حال شکل گیری است؛ این ها آینده سازان کشورمان هستند و ما باید برای آن ها خوراک فرهنگی مختص خودشان را تهیه کنیم و نباید بگذاریم بیگانگان خوراک فرهنگی کودکان کشور ما را تأمین کنند!

این فیلمساز کودک و نوجوان افزود: ما باید موضوعاتی را وارد سینمای کودک کنیم که بتواند بچه ها را بسازد و به آن ها شکل دهد. متأسفانه گویا مسئولان فرهنگی و سینمایی ما خود را به خواب زده اند و نمی دانند که بی توجهی و کم توجهی به کودکان و نوجوانان چقدر می تواند برای آینده کشور خطرآفرین باشد! متأسفانه کسی هم که خودش را به خواب زده بیدار نمی شود!

وی با انتقاد از شرایط اسفبار امروز سینمای کشور تصریح کرد: امروزه طنز و لوده گری مورد حمایت واقع می شود. سینما در کشورمان شده مکانی برای وقت گذرانی! و اگر وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کند سینما صد در صد در آینده ای نه چندان دور باخت می دهد. اگر مدیران با همین روش و منش بخواهند ادامه مسیر دهند سینما به زودی نابود می شود و روز به روز شاهد ضعیف تر شدن سینما خواهیم بود.

نورآورمحمد ادامه داد: کار برای کودکان به شدت پر چالش و پر ریسک شده؛ افرادی که در این حوزه می خواهند گام بردارند به شدت آزار می بینند. ممیزی در این گونه سینمایی هم وجود دارد و این ها خیلی بد است. متأسفانه اگر هرزگاهی هم از کاری حمایت می شود تنها به دلیل نگاه تفریحی و پر کردن بیلان های برخی مدیران است.

وی در پایان این گفتگو افزود: ایرانی ها قدرتمند و خلاق هستند و استعدادهای زیادی دارند اما استعدادهای ناب را در سینما کنار می گذارند. وقتی کسی کار کودک را باور ندارد، کسی مانند من مجبور می شود صفر تا صد کارش را به تنهایی انجام بدهد. برای همین کار من ۹ سال زمان برد تا به انتها برسد. کار کودک فیلم آپارتمانی و اجتماعی و معمولی و ساده نیست. کروماکی و پرده سبز دارد، آهنگسازی و فیلمنامه کودک تخصص می خواهد و خلاصه باید روی آن سرمایه گذاری کلان و اساسی کرد.