«سعید شیخ زاده» بازیگر، دوبلور، مجری تلویزیون، گوینده و مدیر دوبلاژ در گفت و گو با خبرنگار سینماپرس با اشاره به چالش فقدان نظارت بر دوبله آثار انیمیشن در پلتفرم های نمایش خانگی بیان کرد: موضوع دوبله انیمیشن در ایران، سابقه‌ای طولانی دارد و متأسفانه با چالش‌های متعددی نیز مواجه بوده است. یکی از مهم‌ترین مشکلات، فعالیت گروه‌های آماتور در این حوزه است؛ گروه‌هایی که نه شناختی از فرهنگ کودک دارند، نه آگاهی درستی از هنر سینما، و نه سواد سینمایی قابل قبولی. این ضعف‌ها باعث شده‌اند تا دوبله انیمیشن‌ها در بسیاری موارد از چارچوب‌های تربیتی، فرهنگی و هنری فاصله بگیرد.
وی متذکر شد: سؤالی که باید به آن پرداخت این است: آیا در سطح جهانی انیمیشن صرفاً برای خنداندن مخاطب کودک تولید می‌شود؟ قطعاً نه. انیمیشن در سطح بین‌الملل، دنیایی سالم، امن و با مراقبت‌های جدی است؛ چه از نظر محتوایی و چه از نظر فرایند تولید. به عنوان مثال، پلتفرم‌هایی مانند یوتیوب، هنگام بارگذاری یک فایل، چندین بار نسبت به محتوای مناسب برای سنین مختلف هشدار و ارزیابی ارائه می‌دهند.
وی افزود: ترجمه‌ها و دوبله‌ها گاهی به سطح نازل گفت‌وگوهای روزمره و حتی ادبیاتی سطحی و سخیف در فضای مجازی تنزل پیدا کرده‌اند. آیا می‌خواهیم فرزندان‌مان را با چنین زبانی رشد دهیم؟ آیا تصور می‌کنیم این مسیر ما را به جامعه‌ای بافرهنگ و باادب خواهد رساند؟
شیخ زاده با انتقاد نسبت به موسسات آماتور دوبلاژ اظهار داشت: مشکل دیگر، رشد گروه های دوبله است که بدون نظارت تخصصی فعالیت می‌کنند. متأسفانه هیچ‌کدام از آثار انیمیشن در پلتفرم‌های فعلی، چه بلند و چه کوتاه، توسط اعضای باسابقه سندیکای گویندگان و دوبله ایران اجرا نمی‌شوند. علت این موضوع نیز، اغلب به مسائل مالی و نبود حمایت حرفه‌ای بازمی‌گردد.
صدا پیشه شخصیت هری پاتر در مجموعه فیلم های «هری پاتر» با بیان این مطلب که ما در حوزه دوبله فیلم، دوبلورهایی داریم که مردم آن‌ها را می‌شناسند و دوست‌شان دارند، اما آنچه تحت عنوان «گروه دوبله» مطرح می‌شود، اساساً وجود خارجی ندارد؛ تصریح کرد: چیزی به عنوان موسسه دوبله نمی‌شناسم. اینها صرفا دوبلورهای آماتور هستند. من به‌عنوان هنرمند، مسئولیتی برای ارتقای برند استودیویی که هیچ تعهد حرفه‌ای با آن ندارم، قائل نیستم. البته کسانی هستند که به شکل مستقل فعالیت می‌کنند.
وی افزود: من به عنوان مخاطب، این مسیر را نمی‌پذیرم و حتی مشتری آن هم نیستم. هرچند گاهی به‌طور اتفاقی آثاری از این گروه‌ها را دیده‌ام، اما این نوع دوبله را اصلاً دوبله نمی‌دانم؛ بلکه بیشتر شبیه «دابسمش» است و شاید مناسب شبکه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام باشد، جایی که صرفاً برای پر کردن وقت مخاطب تولید محتوا می‌شود. ما قرار نیست وقت مردم را تلف کنیم.
شیخ زاده همچنین در انتقاد نسبت به نهادهای نظارتی اظهار داشت: نهادهای نظارتی مانند ساترا هم، که زیر نظر صدا و سیما فعالیت می‌کنند، عملاً امکانی برای سامان‌دهی جدی این فضا ندارند. وقتشان را برای این کار نمی گذارند. البته من هم مخالفتی ندارم که این افراد به فعالیت‌شان ادامه دهند، ولی آنچه آن‌ها ارائه می‌کنند، با معیارهای دوبله حرفه‌ای متفاوت است.
وی افزود: زمانی که قرار باشد یک دوبله حرفه‌ای و ماندگار تولید شود، فرایند آن نیازمند ترجمه دقیق، هدایت کارگردانی هنری، و مدیریت مناسب است. باید اثری خلق کنیم که در ذهن کودک ماندگار شود، خاطره بسازد، و سال‌ها بعد هم کیفیتش حفظ شود. به عنوان مثال دوبله رابین هود دوبله ای هست که هنوز هم کودکان را به خود جلب می کند چون به صورت اصولی و ترجمه درست دوبله شده است اما دوبله های این گروه ها ماندگار نیست.
«سعید شیخ زاده» در پایان این گفت و گو خاطرنشان ساخت: متأسفانه برخی از این روندهای نادرست ادامه دارند و مشتری خاص خود را هم پیدا کرده‌اند. اما خوشبختانه این روش، هیچ جایی در الگوی کاری ما نداره.
ارسال نظر