علیرضا کمالی نژاد به خبرنگار سینماپرس گفت: اولین چیزی که در ژانر تاریخی نمود بیشتری دارد نوع نگارش و ادبیات حاکم بر سناریو نویسی در این مدل روایتی است و در تمامی پارامترها نیز سبک مجزا از قالب اجرایی دیگر ژانرها بر سینمای تاریخی حاکم است و به ویژه لباس هایی که بازیگران می پوشند هم بر این تفاوت اجرایی اثرگذاراست واز آنجا که بازی های تاریخی بر قواعد اجرای کلاسیک استوار شده در ملک سلیمان تلاش کردیم تا این قالب شکسته شود.

وی افزود: برای فیلم تاریخی اکتفا به متون کفایت نمی کند زیرا در جزئیات ما با مطالب مستندی روبرو نیستیم که بتوان از روی آن به نوع پوشش، گویش یا مناسبت میان آدم ها رسید، برای همین منظور با کارگردان به یک نقطه مشترک رسیدیم و در جلسات دورخوانی به یک حس اجرایی دست یافتیم و از آنجا که همیشه اولین ها در ایران گل می کنند، ملک سلیمان هم یک اتفاق در سینمای فانتزی به شمار می رود.

این بازیگر ادامه داد: برخی در انتقادات خود به هزینه بالای جلوه های ویژه کار اشاره داشتند اما باید توجه کنیم سینما یک هنر بومی نیست بلکه از غرب آورده شده و تمامی دستاوردهای کنونی هم غربی است و البته برای ارتقای تکنیکی باید هزینه کنیم و تکنولوژی را وارد کنیم و با مدیریت این تکنولوژی وارداتی آن را بومی کنیم اتفاقی که با ملک سلیمان افتاد و جلوه های ویژه ایران چند درجه بالاتر رفت.

کمالی نژاد بیان کرد: اوضاع اقتصادی هنرمندان سینمای ایران چندان روبراه نیست و عده انگشت شماری دارای وضع اقتصادی خوب هستند و ناتوانی مالی بقیه تنها زمانی نمود پیدا می کند که مرگ به سراغشان می آید و روی همین حساب باید سینما را صادر کنیم تا اوضاع جامعه هنری از لحاظ مالی بهتر شود و با توجه به اینکه ساده نویسی و ساده سازی شاخص سینمای ماست ، تجربه ملک سلیمان می تواند افق دست یابی به سالن های سینمای جهان را تحقق بخشد.

وی تاکید کرد: فیلم فاخر تنها به فیلم تاریخی دینی محدود نمی شود بلکه می توانیم در هر ژانری با یک نگاه حرفه ای و اجرای درست فیلم فاخر تولید کنیم و سلیمان فتح بابی برای ارتقای کیفیت در سینمای ایران است و البته فیلم بدون نقصی نیست ولی فتح بابی برای سینمای فانتزی تاریخی به شمار می رود و با توجه به اینکه بسیاری از حربه های جذابیت بصری در سینمای جهان تطابقی با اخلاقیات و موازین شرعی ما ندارد و نمی توانیم از آنها بهره ببریم با تاکید بر نگرش اخلاق محور جامعه را جذب می کنیم.

بازیگر مجموعه "نرگس" در ادامه افزود: سینمای جهان با یک ساختار حرفه ای موارد انحرافی و ضد دینی را به جامعه عرضه می کند و ما با ملک سلیمان در آغاز راه فیلمسازی تکنیکی و حرفه ای قرار گرفتیم و البته نباید با درجازدن و کپی کاری از روی دست همدیگر امکان خوبی را که ملک سلیمان برای ارتقای تکنیکی سینمای ایران ایجاد کرده از بین ببریم. اتفاقی که در سینمای جنگ با رویکرد آسیب شناسی اجتماعی افتاد و بسیاری سعی کردند با تقلید از فیلم "آژانس شیشه ای" در قله قرار بگیرند اما آنقدر از روی مدل روایتی آن کپی صورت گرفت که تاثیرات این سبک در جذب مخاطب نادیده گرفته شد.

کمالی نژاد تصریح کرد: اعتقاد شخصی من بازیگر مولف است و درواقع بازیگر قالب کارگردان را با احساس و کشف و شهود خود ادغام می کند و به یک درونمایه غنی می رساند؛ از این بعد انتخاب ستاره تضمینی در موفقیت یک فیلم به شمار نمی رود وتلاش شهریاربحرانی نیز بر قهرمان پروری و ستاره سازی در ملک سلیمان معطوف نبوده است بلکه ارائه یک الگوی شاخص از یکی از قهرمانان قرآنی یعنی سلیمان نبی مدنظر بوده و سیر اجراها نیز چندان شاخص نبوده که بگوییم گروه بازیگری شق القمر کرده اند بلکه با یک اجرای معقول شخصیت ها را جان بخشیده اند و البته این دلیل نمی شود که بازی شاخص امین زندگانی را از یاد ببریم و به شخصه در کلوزآپ، بازیگری به قدرت امین زندگانی ندیده ام.

وی یادآور شد: برخی نقد را با بغض شخصی همراه ساخته و به نقاط روشن سلیمان اشاره ای ندارند و پرچمی در دست گرفته اند که تنها فیلمنامه اثر را ملاک قضاوت در خصوص این فیلم دانسته است اما سوال من این است که آیا سینما فقط در فیلمنامه خلاصه می شود و به صرف ضعف فیلمنامه باید چشم را بر حقیقت وجودی یک فیلم و نقاط قوت آن بست؟ با توجه به همین مساله به نظر می رسد مخالفان سلیمان دلسوز سینما نیستند بلکه درگیر جو غالب این روزها و تنش حاکم بر گفتمان فرهنگی شده اند و در واقع نقد را نه در اوجی برای رسانیدن سینمای ایران به قله پیشرفت و ارتقای تکنیکی بلکه در بستری از توهین و تخریب برای خود تعریف کرده اند و بدیهی است وقتی منتقدان رسالت خود در قبال سینما و جامعه را فراموش می کنند و با پزهای روشنفکری و ایراد گرفتن سعی در جلوه گری دارند سینمای ایران هیچگاه پیشرفت نکند و گروهی به اسم تولید فیلم ، فرهنگ و سینما را قربانی مناسبات تجاری خود کنند.

بازیگر مجموعه "قلب یخی" تصریح کرد: بحرانی منطبق بر حس و حال صحنه ها از بازیگران می خواست که کنترل شده یا غلو شده بازی کنند؛ البته این بدان معنا نیست که بحرانی به سبک اعتقادی ندارد بلکه نشانه ای است بر این نکته که پیروی از سبک بازیگر را به تکرار و کلیشه می رساند و در واقع بازیگران باید از سبک های مختلف یک قالب واحد تالیفی در بیاورند تا حاصل کارشان برای جامعه جذاب باشد؛ در واقع هنرمند باید شفاف باشد تا به سبک و سیاق مشخصی برسد و البته ادبیات ، نوع گویش و آداب و رسوم بر فرهنگ بازیگری کشورها اثر گذار است.

انتهای پیام/ ج