محمدرضا شاهحسینی/ با انتصاب حسین انتظامی به ریاست سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ ایشان که همزمان دبیر کمیسیون قانون انتشار و دسترسی آزاد بر مطبوعات نیز هستند؛ در اقدامی تحسین برانگیز و به منظور شفاف سازی اطلاعات، تمامی نهادهای و سازمان های زیرمجموعه سازمان سینمایی کشور را موظف به ارائه دقیق و انتشار عمومی عملکرد مالی خود نموده و از این جهت گروه سینمایی هنر و تجربه که از سال ۱۳۹۳ هجری شمسی، به عنوان موجودیتی تحت مدیریت سازمان سینمایی مشغول به فعالیت است نیز اقدام به انتشار اسناد مالی و حمایتی خود نموده است.
در این فهرست که با عنوان گزارش عملکرد ۱۲ ماهه سال ۱۳۹۷ هجری شمسی، موسسه هنر و تجربه سینمای ایرانیان منتشر شده است؛ موارد حمایتی این موسسه شامل حمایت از تولید مستند کوتاه، حمایت از تولید فیلم مستند نیمه بلند، حمایت از تولید فیلم مستند با دیگر کشورها، کمک به برگزاری جشنواره های بینالمللی، کمک به خانه مستند استانها، حمایت از تولید فیلم مستند فاخر، کمک به تولید و انتشار منابع و فصلنامه تخصصی و آرشیو آثار مستند و انیمیشن و جلسات نمایش و نقد فیلم، حمایت از تولید فیلم انیمیشن کوتاه، حمایت از تولید فیلم انیمیشن سینمایی، حمایت از تولید مشترک فیلم انیمیشن با دیگر کشورها، حمایت از توزیع، کمک به برگزاری جشنواره و هزینههای جاری و پشتیبانی، حمایت از برگزاری کارگاههای تخصصی در جشنواره بینالمللی و جشنوارههای منطقهای، حمایت از تبلیغات، بازار یابی، توزیع و عرضه فیلم کوتاه در جشنوارهها و بازارهای داخلی و خارجی، شامل نمایش خانگی، تلویزیونی، VOD و… و در نهایت هزینههای پشتیبانی انجمن سینمای جوانان تنظیم و اعلام شده است.
قطعا قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، روش مفیدی برای پی بردن به عملکرد کمی و کیفی نهادهای گوناگون محسوب می شود. این چنین است که نقد و بررسی این قبیل گزارش ها نیز در راستای ارتقای سطح عملکردی مدیران هر نهاد و ارگانی به ویژه در تشخیص اولویت ها، بسیار سودمند خواهد بود و البته این سودمندی به شرط پذیرش انتقادها و پیشنهاد ها از جانب مدیران و متولیان امر است و این در حالی است که در رابطه با گزارش های نهادهای سینمایی مانند سینمای هنر و تجربه، با نگاهی به اسامی انواع فیلم ها و اقدامات حمایتی ذکر شده در گزارش و از طرف دیگر محاسبات هزینه- فایده ای صورت گرفته در راستای سیاستهای حمایتی، می توان عملکرد محتوایی این نهاد را نیز استخراج نمود.
گروه سینمایی هنر و تجربه به همت مدیران فرهنگی دولت یازدهم و با بهره گیری از مدل سینمای اروپا و الگوبرداری از صنعت سینمای فرانسه در شرایط نفوذ فرهنگی تاسیس شد و با طرح شعارهای جذابی همچون کمک به استعدادهای فیلمسازی جوان و بی تجربه که عرصه ای برای فعالیت ندارند و ... و مدعی ایجاد مرکزی برای ابتکار و عمل در راستای حرکت در خلاف جهت کنونی سیر سینما و با ادعای سینمای آوانگارد بنا نهاده شد و مع الاسف با صرف هزینه های هنگفت مادی، به هیچ وجه نتوانست در عمل از نسخه اصلی خود یعنی سینمای هنر و تجربه کشور فرانسه الگوگیری نماید.
تشکیل گروه هنر و تجربه در سینمای جهان هم وجود دارد و ابتکار جدیدی نیست اما از این منظر که هیچ تعریفی برای آن نشده و دارای هیچ ملاک و معیاری نیست و آشفته بازی در عرصه سینما و ارتباط با مخاطب هست ابتکار مدیران بنفش پوش سینمای ایران است! |
پس اگر چه تاسیس گروه سینمایی هنر و تجربه در فرانسه با تفکر مقابله با پدیده تهاجم فرهنگی و گسترش سبک زندگی آمریکایی از طریق سینمای هالیوود در این کشورانجام گرفت؛ اما با توجه به عملکرد چند ساله این مرکز در ایران متاسفانه نتیجه ای بجز هضم این گروه در خط اصلی سینمای ضد فرهنگی کشور و بلکه فراتر از آن فعالیت در کسوت نهادی پیشرو در جهت تخریب و تحقیر فرهنگ ایرانی اسلامی قابل دریافت نیست.
با نگاهی به اعداد و ارقام گزارش شده و انواع خدمات صورت گرفته برای محصولات تولید شده و حمایتی در سینمای هنر و تجربه این سوال مطرح است که صرف این مقدار هزینه های گزاف در شرایط کنونی و وضعیت اقتصادی کشور از چه توجیهی برخوردار است و یا حتی بدون در نظر گرفتن شرایط مضیقه اقتصادی حال حاضر، اساسا حمایت دولتی و صرف بودجه بیت الامال از اینگونه تولیدات چه ضرورتی دارد؟
ضرورت دارد تا متولیان سینمایی کشور در راستای سیاست شفافیت، به روشنی بیان دارند که آثار تولید شده در این بخش اساسا چه کمکی در پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی نموده که این سطح از هزینه کرد از بیت المال را در پی داشته است؟ و خروجی این آثار در بخش فرهنگ کجاست و چه اثر مثبتی در حفظ فرهنگ ایرانی اسلامی مردم در بر داشته؟
به راستی ابتکار و خلاقیت و آوانگارد بودن گروه سینمایی هنر و تجربه را در چه بخشی و در قالب کدامین یک از حمایت های مادی ایشان می توان یافت؟ |
این قبیل سوال ها و ده ها سوال و ابهام دیگر که در این زمینه قابل طرح بوده؛ می تواند محل بحث جدی اصحاب دغدغه مند فرهنگ و رسانه و در سطحی دیگر مردم باشد؛ البته اصحاب رسانه آزاده ای که از منافع مادی گروه سینمایی هنر و تجربه بهره نبرده و حمایت های ویژه این مجموعه ایشان را نمک گیر نساخته؛ به خوبی درک می نمایند که این گزارش اعترافنامه ای دردناک از وضعیت بلبشوی مجموعه های تحت حاکمیت سازمان سینمایی کشور است. مجموعه های ناکارآمدی که در دوران ولنگاری فرهنگی به شدت متناقض عمل نموده و حتی به نوعی اقدام به تشدید ولنگاری آن هم با صرف بودجه های دولتی و حمایت های ویژه حاکمیتی می نماید.
ضروری است تا متولیان گروه سینمایی هنر و تجربه در کنار ارایه عملکرد مالی که در جای خود ارزشمند است، اقدام به ارائه گزارشی محتوایی از تطبیق صورت هزینه و فایده تمام اقدامات فهرست شده در گزارش خود نموده و تحلیل آماری ویژه ای را در مورد پیامدهای چنین اقدامات و میزان قرابت آن با منافع ملی و بویژه تحکیم و تقویت فرهنگ ایرانی اسلامی را در اختیار افکار عمومی قرار دهند و ضمن مرور اهداف ادعایی خود در مورد ضرورت تشکیل هنر و تجربه در ابتدای تاسیس، وضعیت فعلی و حال حاضر آن را مورد ارزیابی قرار داده و گزارشی واقعی از چگونگی هزینه کرد از بودجه عمومی کشور و صرف منابع مادی بیت المال مسلمین را تدوین نمایند. |
پس در صورتی که این گزارش مورد توجه قرار گرفته و تنها بر جنبه تبلیغاتی و رسانه ای آن برای پاسخگویی به وعده شفافیت تمرکز نشود و ... باید منتظر واکنش سازمان سینمایی در مواجهه با این گزارش بود و در سال پیش رو، تغییر رویکرد و اقدامات سازمان سینمایی در روند فعالیت هنر و تجربه را مبتنی بر این گزارش مورد بررسی قرار داد و دقت نمود که آیا حسین انتظامی به عنوان فارغ التحصیل دانشگاه عالی دفاع ملی و یک مدیر استراتژیست از توانمندی مناسب برای تجزیه و تحلیل آمارهای ارائه شده برخوردار است و می تواند به ارزیابی روشنی در زمینه میزان هزینه و فایده گروه سینمایی هنر و تجربه برای نظام جمهوری اسلامی و همسویی کارکردی آن در راستای اهداف انقلاب اسلامی دست پیدا نماید!
همانطور که ذکر شد در فهرست موجود انواع فیلم های کوتاه و بلند ذکر شده است. تنها با نگاه کلی به فهرست منتشر شده در گزارش عملکرد سال گذشته گروه سینمایی هنر و تجربه و در مورد فیلم های سینمایی، هر شخصی که تعدادی از فیلم ها را تماشا نموده باشد ادعای مذکور من باب نحوه اثر گذاری آن در فرهنگ را مورد تائید قرار می دهد.
به عبارت دیگر؛ مبتنی بر این گزارش و فارغ از بحث محتوایی، به خوبی می توان مشاهده نمود که شعارها و قوانین طرح شده در به اصطلاح اساس نامه گروه سینمایی هنر و تجربه نیز با اعمال سلیقه نقض گردیده و به طور مثال حضور و اکران فیلم های عمومی در گروه هنر و تجربه اساسا به چه معنی است؟ آثاری که درجشنواره های داخلی حضور داشته و حتی به عنوان فیلم اکران عمومی با حفظ قواعد گیشه ای و استفاده از بازیگران سلبریتی به نمایش درآمدند و ...، بر اساس کدام ضابطه و درقالب کدام چارچوب قانونی این مرکز تعریف و به یکباره در هنر و تجربه اکران می شوند؟
محل بحث و بررسی است که فیلم هایی با سرمایه گذاری بخش خصوصی ساخته می شود که به گروه هنر و تجربه تعلق ندارند؛ اما هنگامی که با عدم استقبال مخاطبان در موعد اکران روبرو شده و کف فروش خود را از دست می دهند، چگونه و طبق چه قانون و یا منطق و یا حتی سلیقه ای، اکران آن ها در سینماهای هنر و تجربه ادامه پیدا می کند و در سبد حمایتی وزارت ارشاد تعریف و مورد حمایت مالی هنر و تجربه قرار می گیرند!! سینمای هنر و تجربه در جهان ملاک دارد یعنی فیلمهایی در این گروه سینمایی به نمایش در میآید که سازندگان آنها در سینما یا بخشهای محتوا و ساختار و روایت تجربیات تازه ارائه کردهاند و افضل این آثار این گروه را حرفه ایهای سینما ساختهاند، اما متاسفانه در ایران به دلیل نداشتن معیار و ساز و کار در این گروه از آثار حرفه ای هم استفاده میشود و اینگونه است که فیلمهای توقیفی و آماتوری و … مجالی ویژه و فرصتی مغتنم با عنوان هنر و تجربه پیدا و در کنار هم اکران میشود. |
این همه در حالی است که یکی از اهداف شعاری مورد تاکید و تبلیغی که به عنوان دست آویزی از طرف مدیر وقت سازمان سینمایی مطرح گردید و در بدو آغاز به کار گروه هنر و تجربه بیان داشته شد؛ ادعای فعالیت این مجموعه در راستای منافع ملی است که به عنوان مصداق چنین رویکرد و عملکردی می توان از فیلم های سینمایی مجهولی همچون ستاره قطبی نام برد که به تهیه کنندگی سلبریتی مذکری همچون بهرام رادان ساخته و در ۲۰ آذر ۱۳۹۷ هجری شمسی اکران خود را با حمایت های ویژه هنر تجربه آغاز می نماید و یا آنکه از فیلم سینمایی آشغال های دوست داشتنی نام برد که پس از شش سال رفع توقیف شده و بلافاصله موهبت اکران در سینمای هنر تجربه را در ۲۰ اسفند ۱۳۹۷ هجری شمسی از آن خود می سازد و به ارتزاق از منابع مالی این مجموعه مفتخر می گردد.
بر این اساس برخی از آثار و تولیدات مورد حمایت نقض صریح قوانین خود بافته گروه سینمایی هنر و تجربه بوده و قابل فهم با هیچ سلیقه و تفکری نیست و نمی توان منطقی در پس آن یافت! و این در حالی است که حلقه بسته و طیف یکسویه شورای سیاستگذاری سینمای هنر و تجربه سبب می شود تا کمتر اثر دغدغه مندی بر بستر مبانی ارزشی انقلاب اسلامی بتواند در این وادی حضور پیدا نموده و اساسا با مرور اسامی و سوابق سیاستگذاران گروه سینمایی هنر و تجربه، اعمال چنین سیاست حمایتی برای فیلم های ارزشی قابل تصور نیست.
در حال حاضر جمال امید، هوشنگ گلمکانی، جعفر صانعی مقدم، ایرج تقی پور، شهرام مکری، محمدرضا فرجی، مجید مسچی، سیف الله صمدیان و امیر حسین علم الهدی را می بایست به عنوان طیف حاکم بر عرصه سیاست گذاری در گروه سینمایی هنر و تجربه معرفی نمود؛ طیفی که برای نخستین بار، در مهرماه سال ۱۳۹۳ هجری شمسی، توسط حجه الله ایوبی ریاست وقت سازمان سینمایی بر این مصدر نشانده شده و همچنان به عنوان اعضای شورای سیاستگذاری سینمای هنر و تجربه شناخته می شوند. به راستی با گذشت این مدت زمان مدید از بدو تاسیس هنر و تجربه، آیا می توان نمونه ای از حضور آثار موجه و با دغدغه انقلاب اسلامی و یا فرهنگ غنی ایرانی اسلامی در این گروه سینمایی معرفی نمود که در نگاهی حداقلی به معرفی درست و صحیح از ایران و ایرانی پرداخته باشد و در عین حال بتواند همانند انبوه فیلم های شبه روشنفکری در گروه سینمایی هنر و تجربه مورد حمایت قرار گرفته و این مجموعه ضمن تشویق و بهر مند سازی این گونه آثار از حمایت های مادی خود، به نقد منصفانه ایشان برای پیشرفت و بها دادن به این نوع موضوعات بپردازد و فضای برای دیگر علاقمندان نیز گشوده شود!؟ |
ادامه دارد...
ارسال نظر