کارگردان فیلم های سینمایی «ما ایستاده ایم» و «شمارش معکوس» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مایه ننگ است که برای دشمن خوراک تهیه می کنیم و در جشنواره های غربی حضور پیدا می کنیم تا علیه کشور خودمان تصویری دروغین و سیاه نشان دهیم!
وی ادامه داد: مدیران سینمایی و هنرمندان هیچ گاه از خود سوأل کرده اند چرا آثار دفاع مقدسی و انقلابی و ارزشی به جشنواره های غربی راه پیدا نمی کنند؟ چون این فیلم ها به نفع غربی ها نیست! فیلمی که دستاوردهای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران را به تصویر بکشد با منافع جشنواره ها و کشورهای غربی در تضاد است و مشخص است آن ها تنها به فیلم ها و فیلمسازانی بها می دهند که بر ضد منافع ما باشند.
حر با تأکید بر اینکه سینمای ایران اگر می خواهد موفق شود باید تنها در اختیار نیروهای زبده و کارآمد جبهه انقلاب باشد اظهار داشت: ما باید مانع جدی برای فعالیت سیاه نماها شویم. ما باید در سینمای کشور تنها فیلم های ارزشی و انقلابی بسازیم که جایگاه مهم کشور ما را در تعاملات دنیای کنونی اثبات کند. ما باید برای آمادگی ظهور مبادرت به تولید فیلم کنیم نه اینکه تصاویری مشمئزکننده تولید کنیم و به نمایش این فیلم های سیاه در جشنواره های غربی مفتخر باشیم.
این کارگردان سینما با تأکید بر اینکه ما هرچه می کشیم از فقدان راهبرد و سیاست گذاری مناسب برای سینمای کشور است اظهار داشت: از سال ها قبل عده ای آمدند و در این سینما پست و سمت گرفتند که اندک شناختی از سینما نداشتند. فلانی برادر خانم فلان مدیر بود آمد و آمد برای سینما تصمیم گرفت! دیگری به واسطه فلان رانت شد تصمیم گیر سینما! خوب این اتفاقات غلط است و من نمی دانم ما چرا به خودمان نمی آییم؟
وی با انتقاد شدید از مدیران سینمایی برای عدم جلوگیری از حضور فیلم های سیاه در جشنواره های جهانی تصریح کرد: مدیران بصیرت لازم را ندارند. اگر بصیرت را داشتند جلوی آن ها را می گرفتند. وزارت ارشاد و سازمان سینمایی نباید اجازه دهند مسیر غلط گذشته ادامه پیدا کند و تصویری زشت از کشور ما در جشنواره های خارجی نشان داده شود.
حر در بخش دیگری از این گفتگو یادآور شد: درد ما به یک سال و دو سال و یک دهه و دو دهه اخیر باز نمی گردد. درد ما از سال ها قبل است. از زمانی که فردی علنا می رفت و از جشنواره فیلم کن ماهانه پول دریافت می کرد و فیلم های زشت از سینمای ایران راهی این جشنواره می کرد. درد ما برای زمانی است که بهشتی و انوار مسئول سینما بودند و سینما را به بیراهه بردند.
وی در پایان این گفتگو افزود: سیاه نمایی در سینمای ما از دهه ۶۰ شروع شد؛ این روند خاص و حساب شده و توصیه شده از جشنواره های خارجی بود که تصویری سیاه و زشت از کشور ایران به دنیا مخابره شود. من امیدوارم با درایت و هوشمندی مدیران سینمایی دیگر شاهد حضور هیچ فیلم سیاهی که عنوان سینمای اجتماعی را با خود به یدک می کشد در جشنواره های جهانی نباشیم.
ارسال نظر