تهیه کننده فیلم های سینمایی «روز فرشته» و «شوکران» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: من با اتفاقات و تخلفاتی که در فرایند برگزاری مجمع و دعوت از صنوف رخ داده کاری ندارم، مدعیان وجود چنین تخلفاتی پیگیر هستند! اما آنچه برای ما به عنوان جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما و برای خودم به عنوان یک تهیه کننده جای ابهام و سوال دارد این است که که آقایان در هیأت رئیسه براساس کدام قانون ائتلاف سه صنف از چهار صنف تهیه کنندگی را پذیرفتند؟ این تجمیع براساس کدام مستندات قانونی انجام شده بود؟ برچه اساس و مبنایی اعضا اکت در جلسه مجمع حضور داشتند و به عضویت خودشان در خانه سینما هم رای دادند؟ دیگر پرسش ما این است که بر اساس کدام مستند قانونی می توانستند بعد از پذیرش عضویت اکت در خانه سینما فی المجلس نامزد هیأت مدیره معرفی کنند؟ این ها سوالات و ابهامات ما در خصوص مجمع عمومی و انتخاب اکت به عنوان صنف تهیه کننده در خانه سینما است. آقایان هیچ پاسخی ندارند که بدهند! هیچ! بارها سوال کردیم ولی پاسخی نمی دهند! چرا؟ چون همه اقدامات شان خلاف قانون بوده است.

وی ادامه داد: خانه سینما به عنوان مرکزی برای تجمع و هم فکری سینماگران از ابتدا بنا بود وجه حمایت از اعضایش غالب باشد که متاسفانه هر چه جلوتر رفتیم از این کارکرد و هدف مهمش فاصله گرفت. وقتی خانه سینما را به یک جریان محفلی خاص متصل می کنیم و سیاستگذاری و مدیریت را در دست آن ها می دهیم طبیعی است که خانه همه سینماگران به محفل برخی خواص تبدیل می شود!

هاشمی تأکید کرد: از آن بدتر وقتی که برای قانونی جلوه دادن این وجه از فعالیت که همواره گروه خاصی از آن نفع می برند دست به تغییرات اساسنامه می زنند، این یعنی سرنوشت خانه سینما را با حضور این جمع گره زدند که برای نهادهای مدنی که ماهیت شان انتخابی و دموکراتیک و چرخش نیروها مبنا است، در حکم شوکرانی که به مرور آثار زیان بار خودش را نشان می دهد.

این سینماگر سپس با بیان اینکه این انفعال اعضا از درون و نبود انگیزه برای فعالیت جمعی با وجود پتانسیل بالای سینماگران، حکایت آثار همین تصمیمات و اقدامات گروه و محفل خاص که طی این سال ها خودش را نشون داده برمی آید اظهار داشت: به تبع مدیران سینمایی وقتی مبنای تعامل با خانه سینما را تامین منافع گروه اقل و خاصی ببینند دیگر آن ظرفیت نهاد مدنی و کارکردهای سپردن امور به صنوف و در عین حال پاسخگو بودن به صنف حقیقت خودش را از دست میدهد چرا که اگر همراهی کنند خواسته های آن گروه خاص را تعامل شکل می دهد در غیراین صورت که تعامل جای خودش را به رقیب انگاری دولت می دهد و هزینه تراشی برای دو طرف شروع می شود.

تهیه کننده فیلم های سینمایی «زمهریر» و «اعتراض» در پاسخ به این سوأل که به عقیده شما فرجام و آینده این جریان حاکم به کجا ختم می شود متذکر شد: به نظرم واضح است! وضعیت امروز خانه سینما را نگاه کنید. آیا واقعاً هدف ما از داشتن یک خانه به عنوان مامن این بود؟ آیا واقعاً این خانه توانست به آن اهدافی که برایش ترسیم شده بود و انتظارش را داشتیم برسد؟ یا حداقل بخشی از آن محقق شده است؟ آیا خانه سینما توانست در تعامل با دولت بر مبنای اعتماد زایی از ظرفیت های سازمان به نفع آحاد صنوف استفاده کند؟ این ها سوالاتی است که هر ذهن پرسش گر و عادلی باید به آن ها پاسخ دهد و نتیجه گیری کند که جریان حاکم خانه را به کجا رسانده است.

هاشمی در خصوص وضعیت بلاتکلیف ابطال مجمع عمومی اخیر که بسیاری از سینماگران آن را غیرقانونی و پرتخلف برشمرده اند اشاره کرد و در این باره اظهار داشت: تایید یا ابطال تشریفات قانونی از طرف وزارت ارشاد تابع دستورالعمل ها و تطبیق های قانونی و صحت سنجی های عملیاتی که در قالب مجمع عمومی رخ داده است؛ من تا امروز خبری مبنی بر تایید یا رد مجمع عمومی توسط وزارت ارشاد نشنیدم. به هرحال باید صبر کنیم تا نظر حقوقی و کارشناسی وزارت ارشاد را دریافت کنیم!

وی در پاسخ به این سوأل که به عقیده شما در این شرایط اصلاً نیازی به خانه سینما داریم یا بهتر است این نهاد برای همیشه بساطش برچیده شود گفت: وجود خانه سینما حتی اگر اسمی از آن نمانده باشد هم ضروری است! درست است که ماهیت و فلسفه وجودی خانه سینما مراقبت از معیشت و پشتیبانی رفاهی و مأمن بودن برای اهالی آن بوده و امروز با این ماموریت و هدفش فرسنگ ها فاصله دارد و خانه سینمایی که خانه آرمانی همه ما بوده امروز غرق در التهابات سیاسی و جهت گیری های حزبی و رابطه خودش و تعاملات با دولت ها را برمبنای رویکرد حزبی و سیاسی تنظیم می کند ولی با این حال نفس کار جمعی و دموکراتیک به ما یاد داده که باید امیدوار بود و تلاش کرد تا انحراف از اهداف را مانع شویم.

این تهیه کننده مطرح سینمای کشور در پایان این گفتگو افزود: ما باید به جای انفعال و رها کردن خانه سینما به حال خودش و ناامید شدن از اصلاح وضع موجود، برعکس تلاش کنیم، برنامه ریزی کنیم تا آنچه به عنوان دلیل و ضرورت در تاسیس خانه سینما بنا نهاده شد، محقق شود.