کارگردان فیلم های سینمایی «تورنادو» و «شهر گربه ها» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سیاست های حاکم در بنیاد سینمایی فارابی و نظام سینمایی کشور نشان می دهد که قرار است به این انقراض کمک شود چرا که بنده شخصاً هیچ تغییری در نگاه کلی در نظام سینمایی حوزه کودک و نوجوان مشاهده نکردم.

وی ادامه داد: بنده در مدتی که آقای جوادی مدیریت بنیاد سینمایی فارابی را بر عهده گرفته اند چندین جلسه با ایشان دیدار داشته ام و به بنده هم اظهار لطف داشتند و از من دعوت کردن برایشان فیلم بسازم و حتی سناریویی هم به من پیشنهاد دادند که بنده نپذیرفتم چرا که بنده اساساً فیلمسازی نیستم که فیلمی با بودجه بیت المال بسازم که بخواهد در کشوهای بنیاد سینمایی فارابی خاک بخورد.

هاشمی در همین راستا افزود: البته خیلی از سینماگران حوزه کودک و نوجوان در این سال ها از این قبیل کارها کرده اند و یا با بودجه های شخصی فیلم های بی رمقی ساختند که باعث زمین خوردن سینمای کودک و نوجوان شده چرا که وقتی بچه ها فیلم های مورد علاقه خود را در سالن های سینما نبینند مسلم است که دور سینما را خط قرمز می کشند و دیگر به سالن های سینما نمی روند و نهایتاً اگر هم بخواهند فیلمی را ببینند آن را دانلود می کنند و این بلایی است که سر آثار بنده نیز آمده است.

این سینماگر تأکید کرد: شاید هر کس دیگری جای من بود و از مدیرعامل فارابی به وی پیشنهاد می شد که فیلم کودک بسازد قبول می کرد و وارد تولید آن فیلم می شد اما بنده هرگز این کار را نمی کنم چرا که شیوه من در سینما خاص است و دنبال نجات سینمای کودک و نوجوان هستم نه اینکه بیشتر باعث نابودی این سینما بشوم. شاید یکی از دلایلی که من فیلم های پر قیمت و بیگ پروداکشن می سازم همین است که می خواهم سینمای کودک را از رخوت نجات دهم.

کارگردان فیلم سینمایی «پیشونی سفید» سپس با انتقاد شدید از حضور چهره های قدیمی و تکراری در شورای کودک بنیاد سینمایی فارابی تصریح کرد: افرادی که سال ها است در شورای کودک حضور دارند باید برکنار شوند؛ چرا این افراد سال های متمادی است که برای جشنواره فیلم کودک و تولیدات سینمای کودک و... تصمیم گیری می کنند و در همه دولت ها هم سر جای خود مانده اند؟ قطعاً برنامه ریزی غلط و نادرستی وجود دارد که این افراد باعث شده اند تا ریشه های سینمای کودک خشک شود.

هاشمی در پایان این گفتگو افزود: مدیران فارابی باید افرادی را در شوراها به کار بگیرند که اگر نه کاربلدتر که حداقل دلسوزتر باشد و بتواند سینمای کودک را حیات دوباره ببخشد. بنده باز هم تأکید می کنم اتفاقات تلخ در سینمای کودک و نوجوان از عدم مدیریت در بنیاد سینمایی فارابی نه امروز بلکه طی سال های گذشته باز می گردد. اتکا به آدم های دم دستی و ضعیف و غیرکارشناس که مسئولیت ها را رها نمی کنند و به صندلی های شان چسبیده اند درد سینمای کودک را صد چندان کرده است.