به گزارش سینماپرس، مراسم تشییع پیکر سعید راد؛ بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون کشورمان، از ساعت ۹:۳۰ دقیقه صبح امروز در ساختمان شماره ۲ خانه سینما برگزار شد.

طبق مشاهدات میدانی خبرنگار ایرنا، از حوالی ساعت ۸ صبح، همهمه مشتاقان این بازیگر، در اطراف خانه سینما محسوس بود و هر چه به ساعت رسمی تشییع نزدیک شدیم، بر میزان جمعیت افزوده شد. مطابق معمول خاکسپاری هنرمندان، تصاویری از سعید راد در دستان مردم بود.

تا آغاز رسمی مراسم تشییع، چند ترانه پخش شد که بارها برای مراسم وداع با عزیزان از دست رفته شنیده‌ایم؛ «مرو ای دوست» محمد اصفهانی، «حالا که میروی» محمد معتمدی، «ابر می‌بارد»، «ای بارون» و «چرا رفتی» همایون شجریان.

در این مراسم، جایگاهی برای استقرار هنرمندان در نظر گرفته شده است.

اگرچه قرار بود مراسم در ساعت ۹:۳۰ دقیقه برگزار شود اما به دلیل ازدحام جمعیت، ورود عکاسان خبری، روزنامه‌نگاران و مهمانان با مشکلاتی همراه شد و این مراسم با تاخیری نیم‌ساعته آغاز شد.

کامران ملکی، سخنران اصلی مراسم تشییع پیکر این هنرمند پیشکسوت است. ملکی پس از ادای احترام به ساحت سعید راد، از علی دهکردی؛ مدیرعامل خانه سینما درخواست کرد تا به عنوان نخستین سخنران، پشت تریبون قرار بگیرد.

دهکردی در سخنان کوتاهی عنوان کرد که سینمای ایران یکی از ستاره‌های تابناک خود را از دست داد. ستاره خاموش شدنی نیست؛ ستاره همیشه وجود دارد و ما اگر بپذیریم که بازیگری یک جور عشق است می‌فهمیم عشق هرگز تمام نمی‌شود. هرگز نمیرد آن‌که دلش زنده شد به عشق. سعید راد تا همیشه زینت‌بخش تاریخ سینمای ایران باقی می‌ماند.

پس از این سخنان، محمدمهدی عسگرپور به عنوان دومین سخنران پشت تریبون قرار گرفت.

عسگرپور عنوان کرد: امروز با هنرمندی وداع می‌کنیم که همه ما با سختی‌هایی که کشیده، آگاه هستیم.

پژمان بازغی به‌عنوان رئیس انجمن بازیگران سینمای ایران به‌عنوان سومین سخنران، پشت تریبون قرار گرفت.

بازغی عنوان کرد: خیلی فکر کردم که امروز چه چیزهایی بگویم. به خانواده ایشان تسلیت می‌گویم. اولین فیلمی که آقای راد پس از ۱۸ سال بازی کردند، فیلمی بود که بنده با ایشان همکاری کردم و افتخار همکاری داشتم. ستارگان سینمای ایران روشنگر راه جوانان در سینما هستند.

رئیس انجمن بازیگران ادامه داد: تعجب می‌کنم چرا چهره‌های جوان‌تر را در این مراسم نمی‌بینم. امیدوارم بچه‌ها بیشتر در این‌گونه مراسم شرکت کنند تاچراغ سینمای ایران با وجود کسانی که سال‌ها عمر خود را در این راه گذاشتند، روشن باقی بماند.

سام راد به‌عنوان چهارمین سخنران، گفت: قلب پدر من الان خوشحال است که شما را می‌بیند. ایران و سینمای ایران یک بازیگر محبوب و یک عقاب حرفه‌ای را از دست داد و ما هم پدرمان را از دست دادیم. در همه نوشته‌ها، تاریخ تولد و فوت‌ نوشته می‌شود و وسط آن یک خط تیره است؛ پدر من آن خط تیره را برای شما زندگی کرد.

راد در انتهای سخنان خود گفت: یک طوری زندگی کنیم که هر وقت از دنیا رفتیم، هر کس در اطراف ماست، از ما به خوبی یاد کند.

پس از این نگاه راد دختر مرحوم سعید راد نیز عنوان کرد: ما فرزندان ستاره سینما سعید راد هستیم و از طرف خودمان و خانواده و فرزندانمان از حضور شما و دعای خیر شما سپاسگزاریم.

وی ادامه داد: سعید راد هنرمندی بود که سال‌ها بر پرده درخشید، عشق او دوربین بود و زندگی اش سینما، نفسش پرسپولیس و قلبش برای ما و نوه ها می تپید. همه از ناخوش شدن پدر متعجب شدند و سوال پیش آمد که چطور سعید راد ورزشکار به واسطه زمین خوردن زمین‌گیر شد؛ ۱۰ ماه تمام من و خانواده با تمام قدرت و عشق به پدر خدمت کردیم تا جایی که به تشخیص دکتر نگهداری از او از توان ما خارج شد و پدر را به کلینیک تخصصی و خصوصی سالمندان فرستادیم.

وی ضمن گلایه از قضاوت ها، مطرح کرد: متاسفانه قضاوت کردن برای آدم های بی فکر و کوته فکر مثل آب خوردن شده است. پدرم همیشه از این عادت غلط رنج می‌ برد و خط قرمز او بود. افسوس که «صادق کرده» سرزمین مادری را که با سکوت بزرگ آسمانی شد رها نکردند. این روزگاری که هر روز برای «علی خوشدست» مثل مردن بود. چشم انتظار بازگشت بود تا دوباره آن سعید راد پر قدرت شود و هر روز می‌پرسید نگاه من خوب می‌شوم؟ حیف که این انتظار بی حاصل بود.

نگاه راد یادآور شد: سعید راد مثل فیلم های خود شخصیتی قوی، بی ریا با اعتماد به نفس و متکی به خود با عشق و شکوه بود و دوست نداشت با چهره دیگری از چهره به یاد ماندنی اش در سینما شناخته شود از همین رو نمی‌خواست با کسی دیدار کند. در حالی که از درگذشت بیتا فرهی، آتیلا پسیانی و داریوش مهرجویی ناراحت و اندوهگین بود کوچ نا به هنگام رضا داوودنژاد بغض او را ترکاند و برای او اشک ریخت.

دختر راد در پایان گفت: سعید راد ستاره ای که متولد شد و خواهد ماند. یاور همیشه مومن تو برو سفر سلامت غم من مخور که دوریت برای من شده عادت.

در آخرین سخنرانی، الهام راد برادرزاده سعید راد گفت:‌ از طرف امید و ایمان اطلس و الهام برای تو که برای ما ۴ نفر پدر بودی و پدری کردی به سبک خودت و برای تو که عاشق زندگی بودی و معنای عشق به وطن هستی، وطنی که دوری اش را تحمل نکردی، ماندن در وطنی که هیچ چیز در آن به مساوات تقسیم نشد حتی مرگ.

وی در پایان صحبت‌هایش بیان کرد: پای خاکی ایستادی که وفا ندارد و تو را به خاک سپردیم و چه میراث سنگین و بارغمی برجا گذاشتی، تو برای من همه قهرمان و ضد قهرمان فیلم ها هستی؛ قهرمانی زخمی مثل علی خوشدست و سینه ای ستبر مثل شاه «دادشاه» و قلبی عاشق مثل آقای امانی تو مثل همه قهرمان ها با هیچ چیز نشکستی مگر مرگ و برای من معنی عشق به سینما هستی. سعید راد را برای آقای امانی، صادق «صادق کرده»، مهدی کافر کولی «سفر سنگ»، علی «ساخت ایران»، برای اسکندر «دوئل»، برای عقاب «عقاب ها» و تمام فریم‌هایی که برای سینما ثبت کرد تشویقش کنید.

در پایان با خواندن نماز بر پیکر زنده یاد سعید راد او را به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه کردند.

گفتنی است سعید راد ساعت ۹:۳۰ دقیقه صبح دوشنبه، اول مردادماه، درحالی‌که تنها ۳ ماه تا فوت کردن شمع ۸۰ سالگی‌اش مانده بود، درگذشت.

شهریورماه سال گذشته سعید راد در منزل و به‌دنبال یک زمین خوردگی، دچار مصدومیت شد و پس از مراجعه به بیمارستان، مورد عمل جراحی قرار گرفت و بعد از یک ماه توانست با واکر راه برود.

پیشتر دختر این هنرمند اعلام کرده بود به دلیل اینکه پروتز مورد استفاده به خوبی در کمر ایشان قرار نگرفته بود، مشکلات بعدی پیش آمد که بعد از مراجعه به بیمارستان، دوباره عمل جراحی انجام شد و مدت هشت هفته فیزیوتراپی مداوم انجام شد اما متاسفانه علی‌رغم فیزیوتراپی‌ها، دیگر ایشان توانایی راه رفتن پیدا نکرد.

به مرور از اواخر سال گذشته، مشکلات دیگری چون عفونت ریه و مثانه نیز به مشکلات راه رفتن ایشان اضافه شد و وی تحت یک عمل جراحی ناموفق قرار گرفت. به طوری‌که این هنرمند، حدود ۱۰ ماه در بستر بیماری بود اما طی ۲ ماه اخیر، روند درمان به خوبی پیش نرفت تا اینکه قلمرو هنر ایران، دقایقی قبل، این هنرمند را از دست داد.

راد بازیگری در سینما را از اوایل دهه ۵۰ و با آثاری چون فاتحین صحرا و خداحافظ رفیق آغاز کرد. منش لوطی‌وار راد در کنار فیزیک بدن و میمیک خاص چهره، وی را خیلی زود به جوان اول سینمای ایران تبدیل کرد به‌طوری‌که وی در فاصله سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷، در ۳۴ فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداخت که از مهمترین این کارها می‌توان به کافر، صادق‌کرده، تنگنا و سفر سنگ اشاره کرد.

این بازیگر در فاصله سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳، در ۷ فیلم ازجمله خط قرمز، برزخی‌ها، دادشاه و عقاب‌ها به ایفای نقش پرداخت اما تیغ تیز ممیزی شامل این بازیگر شد تا وی برای نزدیک به ۲ دهه از سینما به دور باشد.

دوئل در سال ۸۲، بازگشت قدرتمندانه راد به سینمای ایران بود. بازگشتی که با سخت‌پسندی‌های این بازیگر در انتخاب نقش همراه بود. یکی از آثاری که وی در این برهه بازی کرد، نقش تیمسار فلاحی فیلم چ بود که با اقبال خوبی از جانب مخاطبان و منتقدان مواجه شد.

راد در طول دو دهه اخیر، بازی در آثار تلویزیونی و شبکه نمایش خانگی را نیز تجربه کرد که ازجمله این تولیدات می‌توان به آثاری چون در چشم باد، سرزمین مادری و ترور خاموش اشاره کرد.

آخرین حضور راد مقابل دوربین، به سریال‌های ارثیه پدری و گیلدخت مربوط است.