وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: وقتی دغدغه ما این می شود که کاخ جشنواره بشود خانه جشنواره یا مرکز جشنواره باید فقط افسوس خورد چرا که عنوان مهم نیست و رسم، منش و جریان سازی یک جشنواره حائز اهمیت است.
گودرزی ادامه داد: سینما در سایه رفتار پرداخت مشفقانه و بزرگ منشانه مدیران سینمایی رشد و ارتقا پیدا می‌کند و هنرمندان در شرایط درست و آزادانه می توانند دست به تولید آثار ارزشمند بزنند. اگر وزیر محترم ارشاد و رئیس سازمان سینمایی می‌خواهند قدم درستی برای برگزاری جشنواره های سینمایی بردارند و دغدغه فرهنگ و هنر دارند از همین حالا تا پایان مأموریت دولت کاخ یا مرکز جشنواره ای را در تهران کلنگ بزنند و بسازند که جشنواره های سینمایی ما اعم از فجر، حقیقت، فیلم کوتاه و...در آنجا برگزار شود و در طول سال هم پاتوق فرهنگی برای جوانان علاقه مند به هنر در این سرزمین جهت نمایش فیلم، تبادل نظر و... بشود.
این منتقد سینما سپس با تأکید بر اینکه سرگردانی در اجرا، آزمون و خطا در شکل و محل برگزاری و آشفتگی در مسائل راهبردی از مهم‌ترین نقاط ضعف این دوره جشنواره بود متذکر شد: آیا این همان جشنواره ای است که قرار بود فیلمسازان از آن اعتبار بگیرند؟ چرا بعد از چهل سال سینماگرانی که از این جشنواره سیمرغ میگیرند و نمی گیرند به یک اندازه ناراضی اند؟
گودرزی سپس با انتقاد شدید از دبیر جشنواره فیلم فجر خاطرنشان کرد: دبیری که صاحب ایده و تفکر و برنامه و خلاقیت نباشد به درد جشنواره نمی خورد. جشنواره چهلم جشنواره فیلم های کم رمق و زیر متوسط بود و تمام این اتفاقات به دلیل فقدان سیاست گذاری های اصولی برای این رویداد سینمایی است.
وی در پایان این گفتگو افزود: فقدان قصه و فیلمنامه، عدم توجه به ایجاز، زیاده گویی و عدم توجه به مسائل روز و مبتلا به جامعه از نکات منفی فیلمهای جشنواره چهلم است. اکثر فیلم ها در ستایش فقر و رنج بودند و این مسأله بسیار آزاردهنده بود. از سوی دیگر اکثر فیلم ها در حد ایده متوقف و عقیم مانده بودند و در کل اینکه هویت حلقه مفقوده جشنواره فیلم فجر بود.
ارسال نظر