وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: کم مایگی و سطحی نگری آفت اصلی فیلم ها بود؛ مخاطب با این ننوع فیلم ها همذات پنداری نمی کند و وارد فضا نمی شود. این اتفاق بسیار تلخ و ناراحت کننده است.

گیتی سپس با بیان اینکه مدیران سینمایی باید هرچه سریع تر تدبیری برای آینده سینمای کشور داشته باشند اظهار داشت: سینمای ایران امروزه از جهات گوناگون با بحران جدی روبرو شده؛ از یک سو فیلم های انبوهی که بدون تفکر و تعقل از سوی مدیران دولت قبل مجوز ساخت گرفته و تولید شده و روی هم انباشته شده اند و اغلب شان عاری از محتوای مناسب برای جذب مخاطب هستند و از سوی دیگر فیلمسازانی که بیکار و خانه نشین هستند و هر کدام درخواست تولیدات جدیدی دارند.

این منتقد سینما متذکر شد: اگر قرار باشد باز هم همینطور بی محابا به فیلمنامه های سطحی مجوز ساخت داده شود سینما طی یکی دو سال آینده با ورشکستگی مطلق مواجه خواهد شد. بنده معتقدم مدیران سینمایی زین پس باید تنها به فیلمنامه ها و فیلمسازان با خرد و اندیشه و دغدغه مند اجازه تولید اثر بدهند.

وی خاطرنشان کرد: یکی از معضلات اساسی فیلم های حاضر در چهلمین جشنواره فیلم فجر این بود که اغلب شان به درد پخش از تلویزیون می خوردند در واقع تله فیلم های متوسطی بودند که می توانستند در صورت نمایش از تلویزیون برای ساعتی مخاطبان رسانه ملی را سرگرم کنند و هیچ نشانی از سینما در این آثار دیده نمی شد.

گیتی تصریح کرد: علاوه بر این جشنواره چهلم با معضلات دیگری هم روبرو بود؛ یکی از بزرگترین معضلات این دوره جشنواره آن بود که مدیران و دست اندرکاران تعداد فیلم ها را به شدت کاهش داده بودند و بخش های مهم جشنواره مانند نگاه نو را حذف کرده بودند. این کوچک سازی جشنواره اصلا به نفع این رویداد نبوده و نیست و نمی دانم با کدامین منطق و عقلانیتی دست به این عمل زدند؟

وی در پایان این گفتگو تأکید کرد: متعجب کننده ترین حرکت آقایان این بود که با حذف بخش های سینمایی بخش فرهنگی را به جشنواره اضافه کردند که رسما هیچ خاصیتی نداشت و استقبال چندانی هم از آن نشد و معلوم نیست چرا بودجه ای که باید برای برگزاری یک جشنواره فیلم اختصاص پیدا می کرد به بخش فرهنگی اختصاص داده شد؟ آیا این جشنواره یک جشنواره سینمایی است یا فرهنگی؟ ای کاش مدیران پاسخگوی این سوألات باشند و با بهره گرفتن از نظرات اهالی رسانه و منتقدان اجازه ندهند دوره آتی این رویداد که مهمترین رویداد سینمایی کشور محسوب می شود این چنین کمرنگ، خنثی و بی هویت برگزار شود.