کارگردان فیلم های سینمایی «عروس کاغذی» و «ماه عسل» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: تا زمانی که مدیران کلان فرهنگی ندانند چه می خواهند و در پی رسیدن به چه اهدافی هستند هیچ رشد و تحولی در هیچ یک از حوزه های فرهنگی و هنری از جمله سینما صورت نمی گیرد. مدیر فرهنگی زمانی می تواند حرکت درست انجام دهد که مثل یک مربی فوتبال برای تیمش تاکتیک و تکنیک در نظر داشته باشد.
وی ادامه داد: مدیر تا زمانی که بر حوزه کاری اش شناخت نداشته باشد نمی تواند آن حوزه را درست اداره کند. یک مدیر باید برای کارش هدف گذاری داشته باشد و تمام توانش را به کار بگیرد تا بر اساس آن اهداف و نیازهای جامعه هدف خود کارش را به پیش ببرد.
این سینماگر سپس با بیان اینکه فقدان استراتژی روشن باعث ایجاد بحران و تشتت در سینما است؛ تدبیری عاجل اندیشه کنید تصریح کرد: اولین گام تبیین استراتژی شفاف برای سینما است و بعد از آن باید برای رسیدن به آن اهداف هزینه کنیم و نیروهای متبحر را به کار گیریم. ما مدیری لازم داریم که پیش برنده کار باشد. ما در سینما مدیر مقتدر می خواهیم که پخش در دستش باشد نه اینکه سینمادار برای او تصمیم بگیرد!
سیفی خاطرنشان کرد: ما در سینما مدیری می خواهیم که دنبال ارائه بیلان و آمار نباشد؛ مدیری می خواهیم که مرتب اعلام نکند در سینما چند فیلم تولید کرده ایم و چقدر فروش داشته ایم! مدیری می خواهیم که مرتب شعارهای فریبنده ای مانند «جوان گرایی» و «جوان سازی» سینما ندهد وقتی که اهالی قدیمی سینما بیکار هستند و از بیکاری سماق میک می زنند!
کارگردان فیلم های سینمایی «بچه های جسور» و «سهم من از زندگی» متذکر شد: ما در سینما مدیری می خواهیم که در پی شوآف هایی مانند برگزاری جشنواره کودک به شکل زائد و بیهوده نباشد! ما مدیری می خواهیم که بی اخلاقی موجود در سینما را که امروز بدل به یک بحران جدی شده از بین ببرد و کمی خلق و منش و شخصیت پهلوانی و قهرمانی در سینما به وجود بیاورد.
وی تأکید کرد: ما باید بدانیم مدیریت با اداره کردن فرق دارد! مدیر باید رفع بحران کند؛ مدیر باید سعی کند نیازهای تمامی اعضای حوزه زیرمجموعه اش را تأمین کند. یک مدیر تا زمانی از چیزی مطمئن نیست نباید وعده آن را بدهد.
سیفی متذکر شد: جامعه بحران زده فرهنگی کنونی تنها دلیلش نگاه غلط مدیریتی است و در وهله بعد خود سازندگان آثار! چرا ما از خودمان سوأل نکرده ایم بازیگرمان وقتی به آن سوی مرزها می رود به چه علتی حرف هایی به زبان می آورد که منافع ملی کشور در آن لحاظ نشده است؟ چرا کسی این مشکلات را از ریشه شناسایی نمی کند؟
این کارگردان سینما در پایان این گفتگو افزود: ما الآن چند بحران جدی در سینما داریم. اول بحران اقتصادی و تولید، دوم فیلم های مانده و تلنبار شده روی هم از گذشته، سوم گروهی که آمده و طرحی ندارد، چهارم سینمایی که نیروهایش روز به روز افزایش پیدا می کند و جای کاری برایش مهیا نیست، پنجم حرکت های ضد فرهنگی توسط هنرمندانی که فضاسازی مسموم علیه کشور و علیه فرهنگ و هنر راه می اندازند! همه این ها نیاز به مدیری متعهد و کاربلد و دانا دارد که بدون تعارف و رودربایستی حرکتی عظیم در مقابل این جریانات و مشکلات به وجود آورد تا شاید از این رهگذر سینما کمی نفس تازه کند.
ارسال نظر