جلیل فرجاد در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری سینمای ایران افزود: بسیاری بر این باورند که خاستگاه تئاتر، خاستگاهی کاملا دینی است؛ حتی قبل از اینکه به شکل امروزی تعریف شود. حتی در آیین ما می توان رد پای تئاتر را جستجو کرد.
وی همچنین خاطرنشان کرد: بنابراین چون تئاتر خاستگاهش آیین است و آیین نیز فی نفسه امری دینی بوده است، تئاتر ذاتا دینی است. تئاتر در واقع یک شعور کاملی است که همه آنچه که تحت عنوان مسائل سیاسی و تاریخی در آن گنجانده می شود همه در زیر یک لوا و تفکر بزرگ تری به نام تفکر دینی شکل می گیرد.
بازیگر نمایش «مرغ مینا» با اشاره به این نکته که تئاتر، حداقل در بحث اندیشه هنر جامعی است و این جامعیت در واقع به مسائل خاصی از شرایط تاریخی و اجتماعی می پردازد تصریح کرد: همه اینها تحت لوای یک تفکر بزرگ به نام تئاتر دینی است.
وی در پایان گفت: نباید فراموش کنیم که موضوع تئاتر انسان است و تئاتر بدون انسان دیگر وجود خارجی نخواهد داشت، دین نیز از این قاعده مستثنی نیست و در تمام ادیان الهی موضوع محوری انسان است و حضور مشترک انسان بین دین و تئاتر، این دو را از هم جدایی ناپذیر می کند.
انتهای پیام/ن.ف
سهشنبه ۱۸ مرداد ۱۳۹۰ - ۰۹:۰۲
آسیب شناسی تئاتر دینی/14
فرجاد: عرصه تئاتر دینی نیاز به نگاه جدید و امروزى دارد
یک بازیگر تئاتر با اشاره به اینکه دین و تئاتر جدائی ناپذیرند و تامین کننده همیشگی نیازهای انسان هستند گفت: عرصه تئاتر دینی نیاز به نگاه جدید و امروزى دارد.
اخبار مرتبط
-
آسیب شناسی تئاتر دینی/20
اکبرلو: تئاتر دینی ما تشریفاتی شده است
-
آسیب شناسی تئاتر دینی/19
کرمی: با خود سانسوری در نمایشنامه های دینی هویت آنها را کمرنگ کرده ایم
-
آسیب شناسی تئاتر دینی/18
فتحعلی بیگی: آسیب بزرگ تئاتر دینی کمبود متن مناسب است
-
آسیب شناسی تئاتر دینی/17
خلج: کسی توانایی این را ندارد تا جلوی رشد تئاتر دینی را بگیرد
-
آسیب شناسی تئاتر دینی/16
سرابی: مسئولان تئاتر برای ترویج تئاتر دینی برنامه ریزی ندارند
ارسال نظر