از شر وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی به خدا پناه می بریم!/ وقتی «فتح پلان به پلان» برای نقش بستن «فحشا» «هزارپا» پیدا می کند!

سینماپرس: رفتار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مصداق حکایت سعدی است که می گوید «مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان»؛ اکنون با صدور مجوز هایی همچون هزارپا و عرق سرد حقیقتا «دفع افسد به فاسد» ارجحیت دارد و در کنار پرسش از کارگردان باید مسئول فرهنگی بازخواست شود که چگونه به اثری با کنایه های جنسی و یا صحنه های اروتیک وتوهین به مقام جانبازان و زیر پا گذاشتن کرامت زنان مجوز اکران داده اند!؟

با نگاهی به رفتار ناشایست کارگردان «مصادره»؛

کارگردانی که فجر را قربانی کرد/ ستاره ای از کهکشان اروتیسم

سینماپرس: امروز، آدم کوتوله های سریال های تلویزیونی در قامت کارگردان در جشنواره حاضر می شوند، تا تنها چهره ای که از جشنواره بیرون می آید، ستاره ای از کهکشان اروتیسم باشد!

خشنونت با رنگ مهربانی/ کنکاش در درون

سینماپرس: مهدی خرامان/ ذهن آرام نمی گیرد و هنوز به دنبال سرنوشت کودکان مستند «زنانی با گوشواره های باروتی» است.

نگاهی به آخرین ساخته احمدرضا معتمدی؛

سو تفاهم حرفی بزرگ اما اثری بی مایه

سینماپرس: مهدی خرامان/ شطرنج، بازی دروغ وحقیقت است، طرحی برای فریب، اماحقیقتی در ذهنِ شطرنج بازِ قهار،کدام حرکت، نقشه کدام شطرنج باز را زود تر تکمیل می کند، وچه کسی می داند مهره کدام طرح است؟

دارکوب تکراری و کلیشه ای/ تنها دغدغه داشتن کافی نیست

سینماپرس: مهدی خرامان/در فیلم های اجتماعی، فرمِ بیان قصه، تنها دلیلِ آمدن مخاطب در سینما است، زیرا محتوای آثار را مخاطب از بَر است!

مصادره تلنبار تیکه های سیاسی و یا جوک های تلگرامی

سینماپرس: مهدی خرامان/ مهران احمدی بهتر است به همان بازیگری بپردازد، زیرا یک بازیگرِ متوسط کمتر از یک کارگردانِ ضعیف «هو» می شود.

هور زیباتر از ماهور و یا ماهورا/ وقتی کارگردان قصه را خوب روایت نمی کند

سینماپرس: مهدی خرامان/ «هور» به اضافه «ما» و یک «الف» زائد، توصیفی دقیق از فیلم «ماهورا» است، پیچیدگی زمانی در یک اثر مفید خواهد بود که کارگردان در نهایت بتواند رازی را آشکار کند.

نگاهی به فیلم "جشن دلتنگی"

کارگردان مخالف فضای مجازی/ شاخ اینستاگرام باش و فرار کن!

سینماپرس: مهدی خرامان/ پرده نهایی جشن دلتنگی آدم را یاد گزارش رسانه ملی درباره فیلتر شدن تلگرام ونتایج مثبت آن در جامعه میاندازد، آدم های شاد و مفرح که بدون تکنولوژی زندگیشان پویاتر و امیدوار تر می شود، اما همانگونه که آن گزارش دروغین بود می توان گفت دنیای ساخته شده پوریا اذربایجانی هم واقعیت ندارد.

آزار بازیگر کودک در اتاق تاریک/ کارگردان زندگی مخاطب را تلف می کند!

سینماپرس: مهدی خرامان/ اتاق تاریک ادعای پرداخت به تجاوز کودکان دارد، اما حقیقت را نمی گوید و از آن سرخوش است!

نگاهی به فیلم «سرو زیر آب»؛

«کاسبی» با «شهدا»/ کارگردان به دنبال تاریخ سازی برای دفاع مقدس است؟!

سینماپرس: مهدی خرامان/ «سرو زیر آب» اثری تهی از منطقِ روایی و تعلیقِ داستانی است، وحتی یک گام سینمای دفاع مقدس را رو به جلو نمی برد، پس حقیقتا علت ساخت چنین آثاری با بودجه بیت المال چه چیزی می تواند باشد!؟

«عرق سرد» یعنی استفاده ابزاری از زنان/ اروتیسم تنها دغدغه کارگردان است نه بیشتر!

سینماپرس: مهدی خرامان/ «عرق سرد» دغدغه ای بیش از چند نمای اروتیک، ریاکاری در آدم های مذهبی والبته علاقه کارگردان به «صدای امریکا» ندارد.

نگاهی به فیلم «مغز های کوچک زنگ زده»

نماد گرایی که باعث نابودی اثر می شود/ چوپان اصلی و هدف حقیقی کارگردان کیست؟!

سینماپرس: مهدی خرامان/ «مغز های کوچک زنگ زده» جزفیلم هایی است که از بُعد کارگردانی، فیلمبرداری، بازیگری والبته طراحی صحنه وگریم اثری قابل تامل است، اما هومن سیدی باید بداند گاهی نماد گرایی باعث نابودی اثرش می شود  واین خطر بزرگی برای کارگردان با استعداد ایرانی است.

سانسورهایی هوشمندانه در «بانو قدس ایران»/ هدف ساخت این مستند چه بوده است؟!

سینماپرس: مهدی خرامان/ مستند «بانو قدس ایران» چیزی به شخصیتِ همسر بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران اضافه نمی کند، اما به خوبی برای بعضی ها القاب و پیشوند های بزرگ تر از حدشان اضافه می کند.

چهار راه استانبول در هزار توی کارگردان/ تعلیق و کشش خوب وقتی دوربین به سمت پلاسکو می رود!

سینماپرس: مهدی خرامان/ زاویه دید چهار راه استانبول، دانای کل نامحدود است، مسئله ای که بیشترین ضربه را به روایت فیلم می زند، کارگردان  تکلیف خود را نمی داند تا مخاطب در این هزار توی داستانی رها و گم شود.

نگاهی به فیلم «بمب یک عاشقانه»

معادی با مصلحت‌اندیشی حقیقت را ذبح می‌کند/ از کاراکترهای بی‌هویت تا داستان های فرعی آبکی!

سینماپرس: مهدی خرامان/ ای‌کاش معادی کمی کتاب‌ها و حتی صوت‌های شریعتی را دقیق‌تر مطالعه می‌کرد، تا شاید می‌فهمید، حقیقتی که در جنگ به خاطرِ مصلحت‌اندیشی ذبح‌شده مسئله‌ای فراتر از یک کمدی نازل و کش‌دار است.

نگاهی به فیلم حمید نعمت الله؛

شعله ور یک جبر خطی/ فیلمی متکی به دیالوگ و اغراق آمیز

سینماپرس: مهدی خرامان/حمید نعمت اله در آخرین اثر خود علت ها و معلول ها را به ترتیب و منظم چیده است تا نتیجه دلخواه خود را بگیرد، پیرنگی بر اساس جبر، که اجازه همذات پنداری به مخاطب را نمی دهد.

«فیلشاه» گامی کوچک اما امیدوار کننده به سوی پیشرفت

سینماپرس: مهدی خرامان/ انیمیشن «فیلشاه» به وضوح پیشرفت ایران در صنعت پویا نمایی را به تصویر می کشد، اما مشکل سینما و انیمیشن ایران، با تجهیزات و یا تکنولوژی حل نمی شود، زیرا مشکل اصلی آن در نوع بیان و روایت قصه است، موضوعی که باید به آن اهمیت داده شود، مانند ساختمانی که زیر بنای مستحکمی ندارد، اما جلوه ظاهری آن طلا کوب شده باشد.

«کامیون» فیلم فریب کار/ آیا مدیران این فیلم را از آثار ارزشی جشنواره لحاظ کرده اند؟!

سینماپرس: مهدی خرامان/ کامیون اثری گنگ وتهوع آور است و حتی کیلومتر ها از فیلم قبلی آقای کارگردان یعنی «کافه ترانزیت» عقب تر  وبی دغدغه تر است زیرا تمام حرف های خودش را پس می گیرد

نگاه پوپولیستی برخی نمایندگان کمیسیون فرهنگی/ وقتی دلجویی از "عصبانی نیستم" جای دغدغه های فرهنگی را می گیرد!

سینماپرس: مهدی خرامان/ آخرین اقدام چند نماینده عدالت خواه مجلس!، دیدار با «معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی» و سازنده فیلم «عصبانی نیستم» است، دیداری که ژستِ عدالت خواهی دارد اما در باطن بوی رای می دهد.

با نگاهی به رهنمودهای امام راحل و رهبری معظم؛

نقش مغفول مانده رسانه ملی در ایجاد تفاهم/ صدا و سیما از انفعال و خنثی بودن رهایی خواهد یافت؟

سینماپرس: مهدی خرامان/ شاید زمان آن رسیده «رسانه ملی» از انفعال و خنثی بودن رهایی پیدا کند و به جای سکوت، «تریبون مستضعفین» قرار گیرد و پیگیری جدی مطالبات اقتصادی مردم باشد، البته مبرهن است نقد دولتی که بودجه کشور را اهرم فشار خود قرار داده است، کار راحتی نخواهد بود.

نقدی بر «اکسیدان»؛

همه چیز فدای گیشه!/ از شوخی های جنسی تا فرار از دست سفیر انگلیس؛ راه هایی برای رسیدن به کجا؟

سینماپرس: مهدی خرامان/ «اجتماعی-کمدی» یا «کمدی-اجتماعی»، مسئله این است! وحالا کارگردان باید انتخاب کند که کدام یک را چاشنی آن یکی قرار دهد، حامد محمدی گیشه را انتخاب می کند! کارگردان مانند کاراکتر اصلی فیلم خود، بی هدف است و برای فروش بالا تن به هر کاری می دهد.

در انتقاد به یادداشت وزیر محترم ارشاد؛

وقتی به جای پاسخگویی، «آتش به اختیار» تفسیر به رای می شود!/ به خاطر عملکردتان عذر خواهی کنید

سینماپرس: مهدی خرامان/ زمانه عجیبی شده است، گاهی هدف وسیله را توجیه می کند و اجازه تغییر معنا و جایگاه را می دهد و آش آنقدر شور می شود که حتی جای «وزیر و وزارت خانه» با «جنبش های خودجوش» تغییر می کند و فردی که باعث ایجاد اختلال در دستگاه فرهنگی شده است، اکنون دست به تببین واژه «آتش به اختیار» می زند!

تغییر محتوا از «دولت قبل» به «مدیر قبل»/ آوارهای مدیر قبل و آرزوی تدبیر و امیدی ها برای فراموشی مردم!

سینماپرس: مهدی خرامان/ روزهای پایانی «وزارت امور فرهنگه» در حال گذر است و نقد و راهکار ها بارها بیان شده و احساس می شود جمله «مسیرهای پیش روی حیدریان» به طنزی تلخ شباهت دارد، شاید دولت مردان خیال می کنند مردم هم مانند وزرای تدبیر و امید از معضلات پیری رنج می برند و می توان امید داشت که اشتباهات آن ها را به راحتی به فراموشی بسپارند!

من فرهنگی نیستم، امنیتیم!

وقتی آخرین برگه برنده دولت در عرصه فرهنگی مانند «برجام» نابود می شود!

سینماپرس/ مهدی خرامان: جشنواره ای که نه تنها امید و نشاط با آن قرابتی نداشت بلکه ابتذال،بدبختی،خیانت ودر اخر دیکتاتوری با نقش آفرینی وزیر دیده شد،اما هنوز هم به اشتباه خود پی نبرده اند وهمان مسیر گذشته یعنی تئوری پوپولیسمی، رفتاری تروریستی را به کار می گیرند تا شاید فریب در سخنرانی هایشان بار دیگر ان ها را نجات دهد