به گزارش سینماپرس، عصر سه شنبه نشست فیلم سینمایی «شهابی از جنس نور» با حضور محمدرضا اسلاملو کارگردان، سجاد اسلامیان منتقد و محسن یزدی مجری کارشناس در سینما فلسطین برگزار شد.

در ابتدای نشست محمدرضا اسلاملو کارگردان فیلم «شهابی از جنس نور» گفت: قبل از هر چیز به خاطر ساخت این فیلم عذرخواهی می کنم. عذرخواهی من به این علت است که فیلم ایراداتی دارد و من قول داده بودم ایرادات را برطرف کنم اما متاسفانه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی فیلم را در اختیار من قرار نداده است.

وی در ادامه افزود: من از آنها درخواست کرده بودم تا به مدت ۱ ماه فیلم را در اختیار من قرار دهند تا ایرادات آنرا برطرف کنم اما اجازه ندادند و با عجله فیلم را برای نمایش در جشنواره فیلم فجر از من خواستند تا آنجا که فیلم با ایرادات زیاد تحویل آنها شد ضمن اینکه ۱۰ روز آخر فیلمبرداری کنسل شد.

اسلاملو در ادامه بیان کرد: در زمان ساخت فیلم به هیچ کارگردانی وحی نازل نمی شود که بی اشتباه فیلم ساخته شود فیلم باید روی پرده سینما دیده شود منتقدین و کارشناسان درباره آن نظر دهند تا کارگردان بداند که باید چه کار کند و ایرادات فیلم را برطرف کند.

کارگردان «شهابی از جنس نور» با بیان اینکه سینما و عوامل سینمایی ما حرفه ای نیستند ، گفت: متاسفانه رفتارهای مردانه در سینمای ما دیده نمی شود من این فیلم را با بودجه مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی نساختم ضمن اینکه دستمزدم به اندازه دستیار دوم کارگردان بود.

وی در ادامه افزود: صحبت من به منتقدین این است که اگر می خواهید فیلمی را نقد کنید به مسائل بهتر بپردازید. بنده خودم قبول دارم که این فیلم پر از ایرادات است اما این نکته را هم نباید از یاد ببریم که با رفتن یک دولت و روی کار آمدن دولت جدید یک سری فیلم ها از بین می روند. درباره اتفاقاتی که برای این فیلم افتاد و رفتارهایی که شد در واقع به خودی شلیک کردیم.

اسلاملو با بیان اینکه این فیلم می تواند بهانه ای باشد تا سینمای ما بداند که باید به چه سمتی برود افزود: سینمای امروز ما به هیچ وجه راضی کننده نیست. ما سینمای ملی نداریم درحالیکه می توانیم داشته باشیم و به واسطه آن جهان را به حیرت بیاندازیم. البته باید توجه داشته باشیم که سینمای ملی ما باید سینمای انقلاب اسلامی باشد و سینمای مقاومت به عنوان بخشی از آن باشد.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: متاسفانه امروز بیشترین فروش را فیلم های سخیف کمدی دارد و این درحالیست که  مردم جهان منتظرند تا ما با زبان سینما پیام هایی را به آنها منتقل کنیم.

اسلاملو با بیان اینکه سینمای ما تعریف ندارد، در ادامه گفت: اگر سینمای ملی و اصلی ما سینمای انقلاب اسلامی باشد مطمئن باشید مانیفست دارد بنابراین باید به سمت ایجاد این سینما برویم.

وی ادامه داد: سینمای امروز ما نیاز به مدیران شجاعی دارد که ادامه روی سینمای انقلاب اسلامی باشند . امروز زمانی است تا مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و سینمای جوانان به سمت این نوع فیلم ها با موضوع انقلاب اسلامی بروند.

اسلاملو همچنین گفت: در کشور ما توانایی و بودجه وجود دارد اما یک حلقه مفقوده داریم و اینکه فکر می کنیم آنچه بیگانه دارد خوب است غافل از اینکه خداوند نعمتی به نام انقلاب اسلامی را قرار داده  که ابهت سینمای ما را چند برابر می کند.

وی با بیان اینکه سینمای آمریکا خودش را منجی می داند گفت: این درحالسیت که حتی در قرآن هم آمده است که قومی از ایران نجات دهنده بشریت خواهد بود. علت اینکه سینمای ایران زیرزمینی راه می رود را نمیدانم. به عنوان مثال،  سوال این است که آیا با فیلمی که جدیدا برای اسکار معرفی شده است می توان انقلاب اسلامی را معرفی کرد؟

اسلاملو خاطرنشان کرد: سینمای ما نیاز به مدیر جبهه ای دارد تا جبهه ای ها را تحقیر نکند و بداند که آنها بودند که برای سینمای مستند عرصه پیدا کردند.

وی ادامه داد: متاسفانه در حق این فیلم بسیار ظلم شد درحالیکه باید بدانیم که اینجا هالیوود نیست و ما برای ساخت فیلم با مشکلات زیادی روبرو هستیم. اگر بخواهیم مقایسه ای داشته باشیم ابراهیم حاتمی کیا بر روی فیلم چ ۳ سال و مجید مجیدی بر روی فیلم حضرت محمد ۷ سال کار کرد.

اسلاملو در ادامه گفت: ای کاش مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی بشود مرکز گسترش سینمای انقلاب اسلامی زیرا در این صورت مانیفست دارد.

در ادامه این نشست سجاد اسلامیان (منتقد) نیز درباره فیلم گفت: شهابی از جنس نور از نظر فیلمبرداری مشکلات عدیده ای داشت و اصلی ترین مشکل این است که می خواست حرف های زیادی را بزند اما هیچ کدام از این حرف ها به نتیجه نمی رسیدند.

وی در ادامه افزود: زمانیکه انقلای اسلامی پیروز شد قرار بود سینما به عنوان یک پیام رسان باشد تا حرف انقلاب را به جهان برساند.امروز شاهدیم در آن سوی آبها روایت های جعلی از انقلاب اسلامی را در کشورهای عربی ترویج می دهند.

اسلامیان همچنین گفت: فیلم تلاش کرده داستانی را از خارج از ایران برای مخاطبان خارجی روایت کند. در طول سال های گذشته بدین شکل فیلم های زیادی ساخته شده است که تلاش کردند مخاطبان بین المللی را آگاه کنند اما به نتیجه مطلوبی نرسیدند. اما با شناخت کافی و داستان خوب می توانیم شاهد اتفاقات خوبی در این زمینه باشیم.