فیلمنامه نویس فیلم های سینمایی «سیزده گربه روی شیروانی» و «این زن حرف نمی زند» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه بسیاری از ژانرها در سینمای کشورمان طالب ندارند و به همین علت اغلب فیلمنامه ها تکراری شده! برخی فیلمنامه ها مجوز نمی گیرند و برخی دیگر به مذاق تهیه کنندگان خوش نمی آیند و از این رو ما با فیلمنامه هایی اغلب تکراری در سینمای کشور روبرو هستیم.

وی ادامه داد: آنچه در سینما مهم است سفارشاتی است که به فیلمنامه نویسان می شود؛ متأسفانه فیلمنامه هایی که در بین تهیه کنندگان سینما طالب دارند اغلب تکراری هستند. مطمئن باشید هر فیلمنامه نویسی چندین فیلمنامه و طرح و ایده آماده و خوب دارد که همیشه در کشوهای کمدش می ماند و خریداری ندارد!

شبانی متذکر شد: متأسفانه از فیلمنامه های متفاوت در سینمای ایران حمایت نمی شود. به عنوان مثال ما به کرات شاهد شنیدن این وعده از سوی مدیران سینمایی بوده ایم که از فیلمنامه کودک حمایت می کنیم اما این حمایت رسماً صورت نمی گیرد چرا که کسی حاضر نیست تهیه کننده فیلم کودک شود و این اتفاق باعث شده تا ما حداقل طی سال های اخیر شاهد حضور فیلم های کودک موفق در سینمای کشورمان نباشیم.

این سینماگر سپس به یکی دیگر از معضلات اساسی فیلمنامه نویسان اشاره کرد و گفت: اینکه یک فیلمنامه در پروسه تولید چقدر تغییر می کند مهم است. حتی ممکن است فیلمنامه خوب باشد اما در پروسه تولید آنقدر تحت تأثیر قرار بگیرد که به مشکل بربخورد و در نهایت همه چیز گردن فیلمنامه نویس بیفتد و همه ضعف فیلم را از چشم او ببیند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا کانون فیلمنامه نویسان سینمای ایران تدبیری اندیشه کرده که تهیه کنندگان و کارگردانان ملزم به ساخت مو به موی فیلمنامه باشند و اجازه تغییری در آن نداشته باشند، اظهار داشت: همه چیز در این میان بر اساس قرارداد و توافقی است که بین تهیه کننده و فیلمنامه نویس صورت می گیرد. خیلی از همکاران ما به خواسته های تهیه کنندگان تن می دهند چرا که مجبورند برای ارتزاق و اینکه اثرشان ساخته شود تن به خواسته های ایشان بدهند؛ در هر صورت این فیلمنامه نویسان هستند که باید در قراردادشان دقت کنند تا خدای ناکرده ضعف های فیلم پس از تولید به گردن آن ها نیفتد.