فیلمنامه نویس فیلم های سینمایی «سوءظن» و «چوپانان کویر» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: یکی از دلایل تکراری شدن فیلم های ما و عدم استقبال مخاطبان از سینما سانسور سلیقه ای است؛ در واقع ممیزی سلیقه ای باعث عدم تولید آثار خلاقانه و متنوع می شود و همین مسأله به تنهایی باعث دوری بخش گسترده ای از مردم نسبت به سینما شده است.

وی ادامه داد: از سوی دیگر متأسفانه رابطه خوبی میان سینما و ادبیات وجود ندارد و همین باعث شده تا اغلب قصه ها در سینمای ما تکراری شوند. این اتفاق بسیار ناراحت کننده است که سینمای ما با ادبیات غنی مان رابطه حسنه و حرفه ای ندارد.

ژکان خاطرنشان کرد: علاوه بر این سینمای ما مدرن نشده و در چارچوب سنتی خود باقی مانده و همچنان محتاج به قصه است و قصه فیلم را جلو می برد. در این شرایط بیش از ۷۰ درصد زحمت یک فیلم به دوش فیلمنامه نویس است.

این سینماگر با بیان اینکه در سینمایی که پایه هایش بر اساس داستان گویی است و قصه پسند است فیلمنامه نقش مهمی دارد متذکر شد: سینما نباید اینقدر نقطه اتکایش به قصه و داستان باشد. ما فیلم می سازیم برای اینکه قصه بگوییم در صورتی که این اتفاق باید برعکس باشد.

کارگردان فیلم های سینمایی «اولین امضا برای رعنا» و «چهره به چهره» در پایان این گفتگو افزود: متأسفانه از آنجا که سنگ بنای هر فیلمی فیلمنامه است در نتیجه همیشه فیلمنامه نویس مورد آماج حملات قرار می گیرد و همه خود را صاحب نظر می دانند تا در خصوص کار تخصصی یک فیلمنامه نویس دخالت و اظهارنظر کنند!